وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی هیندی - عزيز الحق ئەلعومەری * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
अल्-ग़ाशिया
هَلْ اَتٰىكَ حَدِیْثُ الْغَاشِیَةِ ۟ؕ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ خَاشِعَةٌ ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
تَصْلٰی نَارًا حَامِیَةً ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
تُسْقٰی مِنْ عَیْنٍ اٰنِیَةٍ ۟ؕ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لَیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ اِلَّا مِنْ ضَرِیْعٍ ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لَّا یُسْمِنُ وَلَا یُغْنِیْ مِنْ جُوْعٍ ۟ؕ
1. (1-7) इन आयतों में सबसे पहले सांसारिक स्वार्थ में मग्न इनसानों को एक प्रश्न द्वारा सावधान किया गया है कि उसे उस समय की सूचना है जब एक आपदा समस्त संसार पर छा जाएगी? फिर इसी के साथ यह विवरण भी दिया गया है कि उस समय इनसानों के दो भेद हो जाएँगे, और दोनों के प्रतिफल भी भिन्न होंगे : एक नरक में तथा दूसरा स्वर्ग में जाएगा। तीसरी आयत में "नासिबह" का शब्द आया है जिसका अर्थ है, थक कर चूर हो जाना, अर्थात काफ़िरों को क़ियामत के दिन इतनी कड़ी यातना दी जाएगी कि उनकी दशा बहुत ख़राब हो जाएगी। और वे थके-थके से दिखाई देंगे। इसका दूसरा अर्थ यह भी है कि उन्होंने संसार में बहुत-से कर्म किए होंगे, परंतु वे सत्य धर्म के अनुसार नहीं होंगे, इसलिए वे उपासना और कड़ी तपस्या करके भी नरक में जाएँगे। क्योंकि सत्य आस्था के बिना कोई कर्म मान्य नहीं होगा।
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ نَّاعِمَةٌ ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لِّسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لَّا تَسْمَعُ فِیْهَا لَاغِیَةً ۟ؕ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فِیْهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ ۟ۘ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فِیْهَا سُرُرٌ مَّرْفُوْعَةٌ ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّاَكْوَابٌ مَّوْضُوْعَةٌ ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّنَمَارِقُ مَصْفُوْفَةٌ ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّزَرَابِیُّ مَبْثُوْثَةٌ ۟ؕ
2. (8-16) इन आयतों में जो इस संसार में सत्य आस्था के साथ क़ुरआन आदेशानुसार जीवन व्यतीत कर रहे हैं परलोक में उनके सदा के सुख का दृश्य दिखाया गया है।
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اَفَلَا یَنْظُرُوْنَ اِلَی الْاِبِلِ كَیْفَ خُلِقَتْ ۟ۥ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاِلَی السَّمَآءِ كَیْفَ رُفِعَتْ ۟ۥ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاِلَی الْجِبَالِ كَیْفَ نُصِبَتْ ۟ۥ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاِلَی الْاَرْضِ كَیْفَ سُطِحَتْ ۟
3. (17-20) इन आयतों में फिर विषय बदल कर एक प्रश्न किया जा रहा है कि जो क़ुरआन की शिक्षा तथा परलोक की सूचना को नहीं मानते, अपने सामने उन चीज़ों को नहीं देखते जो रात दिन उनके सामने आती रहती हैं, ऊँटों तथा पर्वतों और आकाश एवं धरती पर विचार क्यों नहीं करते कि क्या ये सब अपने आप पैदा हो गए हैं या इनका कोई रचयिता है? यह तो असंभव है कि रचना हो और रचयिता न हो। यदि मानते हैं कि किसी शक्ति ने इनको बनाया है जिसका कोई साझी नहीं तो उसके अकेले पूज्य होने और उसके फिर से पैदा करने की शक्ति और सामर्थ्य का क्यों इनकार करते हैं? (तर्जुमानुल क़ुरआन)
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَذَكِّرْ ۫— اِنَّمَاۤ اَنْتَ مُذَكِّرٌ ۟ؕ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَۜیْطِرٍ ۟ۙ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی هیندی - عزيز الحق ئەلعومەری - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕان: عزيز الحق ئەلعومەری.