وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 45 سوره‌تی سورەتی هود - وەرگێڕاوی ئیتاڵی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 45

وَنَادَىٰ نُوحٞ رَّبَّهُۥ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ٱبۡنِي مِنۡ أَهۡلِي وَإِنَّ وَعۡدَكَ ٱلۡحَقُّ وَأَنتَ أَحۡكَمُ ٱلۡحَٰكِمِينَ

E Nūħ, pace a lui, invocò il suo Dio, implorando aiuto, dicendo: "O Dio mio, in verità mio figlio è parte della mia famiglia, che mi hai promesso sarebbero stati salvati; e in verità la tua promessa è veritiera, e non manchi mai ad essa; e Tu sei il più Giusto dei Giudici, e il più Sapiente"

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• بيان عادة المشركين في الاستهزاء والسخرية بالأنبياء وأتباعهم.

Sull'abitudine degli idolatri di deridere e schernire i Profeti e i loro seguaci.

• بيان سُنَّة الله في الناس وهي أن أكثرهم لا يؤمنون.

Sul decreto di Allāh nei confronti della gente, che stabilisce che la maggior di essi non saranno credenti.

• لا ملجأ من الله إلا إليه، ولا عاصم من أمره إلا هو سبحانه.

Non vi è salvezza da Allāh se non in Lui; e non vi è scampo dai Suoi decreti se non in Lui, gloria Sua.