وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 198 سوره‌تی سورەتی البقرة - وەرگێڕاوی ئیتاڵی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 198

لَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَن تَبۡتَغُواْ فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكُمۡۚ فَإِذَآ أَفَضۡتُم مِّنۡ عَرَفَٰتٖ فَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ عِندَ ٱلۡمَشۡعَرِ ٱلۡحَرَامِۖ وَٱذۡكُرُوهُ كَمَا هَدَىٰكُمۡ وَإِن كُنتُم مِّن قَبۡلِهِۦ لَمِنَ ٱلضَّآلِّينَ

Non vi è peccato nel cercare il lecito guadagno nel commercio ed altro, durante l'Ħajj. Quando partite da Arafāt, dopo essere stati in quel luogo il nono giorno, diretti verso Muzdalifah مزدلفة, la notte del decimo di Dhy'l-Ħijjahذي الحجة menzionate Allāh lodandoLo ed invocandoLo e pregando presso il Luogo Sacro di Muzdalifahمزدلفة. Ed invocate Allāh, che vi ha guidati verso i segni fondamentali della Sua religione e i riti del Pellegrinaggio, verso la Sua Casa, mentre in precedenza eravate ignari della Sua Legge

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• يجب على المؤمن التزود في سفر الدنيا وسفر الآخرة، ولذلك ذكر الله أن خير الزاد هو التقوى.

Il credente deve fare provviste nel viaggio mondano e in quello dell'Aldilà, e menzionare Allāh è la migliore provvista: Questa è la devozione.

• مشروعية الإكثار من ذكر الله تعالى عند إتمام نسك الحج.

Sulla legittimità di moltiplicare le invocazioni di Allāh l'Altissimo al termine del rito di Ħajj.

• اختلاف مقاصد الناس؛ فمنهم من جعل همّه الدنيا، فلا يسأل ربه غيرها، ومنهم من يسأله خير الدنيا والآخرة، وهذا هو الموفَّق.

Sulle differenze degli scopi della gente. Lo scopo di alcuni è la vita terrena: Non chiedono altro al loro Dio; mentre alcuni chiedono il bene di questo mondo e quello dell'Aldilà: Questi ultimi trionferanno.