وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئیتاڵی - عوسمان شەریف * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (42) سوره‌تی: سورەتی الكهف
وَأُحِيطَ بِثَمَرِهِۦ فَأَصۡبَحَ يُقَلِّبُ كَفَّيۡهِ عَلَىٰ مَآ أَنفَقَ فِيهَا وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا وَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُشۡرِكۡ بِرَبِّيٓ أَحَدٗا
E vennero distrutti i frutti, così si mise a torcersi le mani, per quanto vi aveva speso, vedendoli cadere a terra sulle proprie pergole. E disse: «Se non avessi mai paragonato nessuno al mio Dio!»
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (42) سوره‌تی: سورەتی الكهف
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئیتاڵی - عوسمان شەریف - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی ئیتاڵی، وەرگێڕان: عثمان الشريف، بڵاوکراوەتەوە لە لایەن ناوەندی ڕواد بۆ وەرگێڕان ساڵی 1440ك.