وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 14 سوره‌تی سورەتی سبأ - وەرگێڕاوی ئیتاڵی - عوسمان شەریف - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 14

فَلَمَّا قَضَيۡنَا عَلَيۡهِ ٱلۡمَوۡتَ مَا دَلَّهُمۡ عَلَىٰ مَوۡتِهِۦٓ إِلَّا دَآبَّةُ ٱلۡأَرۡضِ تَأۡكُلُ مِنسَأَتَهُۥۖ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ ٱلۡجِنُّ أَن لَّوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ ٱلۡغَيۡبَ مَا لَبِثُواْ فِي ٱلۡعَذَابِ ٱلۡمُهِينِ

E quando decidemmo la sua morte, nessuno si accorse della sua morte se non a causa di un insetto terrestre, che rosicchiava il suo bastone. E quando lui crollò senza vita, i demoni si resero conto che, se fossero stati consapevoli dell’Ignoto, non avrebbero continuato nell’umiliante punizione.