وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 42 سوره‌تی سورەتی الزمر - وەرگێڕاوی ئیتاڵی - عوسمان شەریف - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 42

ٱللَّهُ يَتَوَفَّى ٱلۡأَنفُسَ حِينَ مَوۡتِهَا وَٱلَّتِي لَمۡ تَمُتۡ فِي مَنَامِهَاۖ فَيُمۡسِكُ ٱلَّتِي قَضَىٰ عَلَيۡهَا ٱلۡمَوۡتَ وَيُرۡسِلُ ٱلۡأُخۡرَىٰٓ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمًّىۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ

Allāh prende a Sé le anime degli uomini alla loro morte e quelle di coloro che non muoiono, durante il sonno: così trattiene quelle destinate a morire mentre rinvia le altre a un termine stabilito. In quello ci sono in verità dei Segni per un popolo che riflette.