وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئیتاڵی - عوسمان شەریف * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (20) سوره‌تی: سورەتی الحدید
ٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَا ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا لَعِبٞ وَلَهۡوٞ وَزِينَةٞ وَتَفَاخُرُۢ بَيۡنَكُمۡ وَتَكَاثُرٞ فِي ٱلۡأَمۡوَٰلِ وَٱلۡأَوۡلَٰدِۖ كَمَثَلِ غَيۡثٍ أَعۡجَبَ ٱلۡكُفَّارَ نَبَاتُهُۥ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَىٰهُ مُصۡفَرّٗا ثُمَّ يَكُونُ حُطَٰمٗاۖ وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِ عَذَابٞ شَدِيدٞ وَمَغۡفِرَةٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَرِضۡوَٰنٞۚ وَمَا ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَآ إِلَّا مَتَٰعُ ٱلۡغُرُورِ
Sappiate che in verità questa vita terrena è gioco, e svago, e sfoggio e vanagloria tra voi, e accumulo di beni e figli, come una benefica pioggia che rende rigogliosa la vegetazione, e piace agli agricoltori; poi lussureggia, ed ecco che la vedi ingiallire, poi andare in rovina. Così nell’Aldilà ci sarà una grande punizione e perdono da Allāh e compiacenza. E la vita terrena non è che un effimero piacere.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (20) سوره‌تی: سورەتی الحدید
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئیتاڵی - عوسمان شەریف - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی ئیتاڵی، وەرگێڕان: عثمان الشريف، بڵاوکراوەتەوە لە لایەن ناوەندی ڕواد بۆ وەرگێڕان ساڵی 1440ك.

داخستن