وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 37 سوره‌تی سورەتی الرحمن - وەرگێڕاوی کوردی - صلاح الدین - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 37

فَإِذَا ٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ وَرۡدَةٗ كَٱلدِّهَانِ

[ فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ (٣٧) ] كاتێك له‌ ڕۆژی قیامه‌ت ئاسمان له‌ت ئه‌بێ بۆ دابه‌زینی فریشته‌كان ئه‌و كاته‌ كه‌ گه‌رمى ئاگرى دۆزه‌خى به‌ر ده‌كه‌وێت وه‌كو زه‌یتى كوڵاو و مسى تواوه‌ وایه‌، یاخود وه‌كو گوڵێكی سووری لێ دێت و ڕه‌نگه‌كه‌ی ئه‌گۆڕێت و چه‌نده‌ها ڕه‌نگی ئه‌بێ له‌ سه‌ختى دیمه‌نه‌كانى رۆژى قیامه‌ت ئاسمان به‌و شێوازه‌ی لێ دێت.