وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 120 سوره‌تی سورەتی التوبة - وەرگێڕاوی کوردی کرمانجی - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 120

مَا كَانَ لِأَهۡلِ ٱلۡمَدِينَةِ وَمَنۡ حَوۡلَهُم مِّنَ ٱلۡأَعۡرَابِ أَن يَتَخَلَّفُواْ عَن رَّسُولِ ٱللَّهِ وَلَا يَرۡغَبُواْ بِأَنفُسِهِمۡ عَن نَّفۡسِهِۦۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ لَا يُصِيبُهُمۡ ظَمَأٞ وَلَا نَصَبٞ وَلَا مَخۡمَصَةٞ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلَا يَطَـُٔونَ مَوۡطِئٗا يَغِيظُ ٱلۡكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنۡ عَدُوّٖ نَّيۡلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُم بِهِۦ عَمَلٞ صَٰلِحٌۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

120. نابیت بۆ خەلكێ مەدینەیێ و ئەعرابێت [كۆچەرە عەرەب] ل دۆرێت مەدینەیێ خۆ ژ پێغەمبەرێ خودێ ڤەهێلن [و خۆ نەدەنە د گەل د جیهادێدا]، و جانێ خۆ ژ گیانێ پێغەمبەری خۆشتر بڤێن [كو ل خۆ هشیار بن، و خۆ بپارێزن، و پێغەمبەری نە..] چونكی چو تێناتی و وەستیان، و چو برساتی د ڕێكا خودێدا ناگەهیتە وان، و ناچنە چو جهان [ب پییێت خۆ یان ب سومێت دەوارێت خۆ] كو پێ كەربێت گاوران ڤەكەن و دلێت وان بئێشینن و زیانەكێ ناگەهیننە دژمنی [ب كوشتنێ یان ئێخسیركرنێ یان برینداركرنێ]، ئەگەر خودێ پێ كارەكێ چاك بۆ وان نەنڤێسیت، ب ڕاستی خودێ خێرا قەنجیخوازان بەرزە ناكەت.