وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی قیرغیزی * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
Мурсалат
وَٱلۡمُرۡسَلَٰتِ عُرۡفٗا
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَٱلۡعَٰصِفَٰتِ عَصۡفٗا
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَٱلنَّٰشِرَٰتِ نَشۡرٗا
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَٱلۡفَٰرِقَٰتِ فَرۡقٗا
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَٱلۡمُلۡقِيَٰتِ ذِكۡرًا
تەفسیرە عەرەبیەکان:
عُذۡرًا أَوۡ نُذۡرًا
تەفسیرە عەرەبیەکان:
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَٰقِعٞ
[1] Кыямат
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَإِذَا ٱلنُّجُومُ طُمِسَتۡ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَإِذَا ٱلسَّمَآءُ فُرِجَتۡ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَإِذَا ٱلۡجِبَالُ نُسِفَتۡ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لِأَيِّ يَوۡمٍ أُجِّلَتۡ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لِيَوۡمِ ٱلۡفَصۡلِ
[1] Ал күндө бардык элдер бир майданга пайгамбарлары менен бирге чогултулуп, алардын күбөлүгүндө сурак кылынат. Ошол сурактан кийин акыйкат жалгандан ажырайт, жакшылар жамандан ажырайт.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ
[1] Аллах үйрөтмөйүнчө пайгамбарыбыз саллаллоху алайхи ва саллам кайып кабарларын билген эмес. Аллах таала кабар бергенден кийин гана бул күн жөнүндө көп хадистерди айткан. Ошол хадистердин биринде мындай деген: “Кыямат күндө адамдар чогултулганда, баштарын күн куйкалап, көздөрү чекчейген бойдон асманды тиктеп кырк жыл ажыратуу күнүн күтүшөт.” (Куртубий). Башка хадистерде айтылышы боюнча ошол күтүү күндөрүндө Аллахтын көлөкөсүнөн башка эч бир көлөкө болбойт. Аллах каалаган ыймандуу адамдар Аллахтын көлөкөсүнө калкаланып жан сакташат.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
[1] Биз “азап” деп которгон сөздүн арабчасы “увайл”. Жалпысынан алганда Увайл – бул тозоктогу өтө жийиркеничтүү жана өтө сасык чуңкур. Ага тозокулардын күйгөн жарааттарынан сыркыган ириңдер жана башка ыпылас чыгындылар агып турат. Аллах сактасын!
تەفسیرە عەرەبیەکان:
أَلَمۡ نُهۡلِكِ ٱلۡأَوَّلِينَ
[1] Аллах таала акыретти жалган дегендерди ушул дүйнөдө да көп жазалаган. Нух коомунун, Лут коомунун, Аад жана Самуд элдеринин аянычтуу кыйроолору азыркы жана кийинки каапырлар үчүн сабак болууга тийиш.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ثُمَّ نُتۡبِعُهُمُ ٱلۡأٓخِرِينَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
أَلَمۡ نَخۡلُقكُّم مِّن مَّآءٖ مَّهِينٖ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَجَعَلۡنَٰهُ فِي قَرَارٖ مَّكِينٍ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
إِلَىٰ قَدَرٖ مَّعۡلُومٖ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ كِفَاتًا
تەفسیرە عەرەبیەکان:
أَحۡيَآءٗ وَأَمۡوَٰتٗا
[1] Аллах тааланын бир ысымы «Аль – Маннан» мунун мааниси «Өз жакшылыгын эскертип туруучу», “милдет кылуучу”. Курандын көп аяттарында Аллах таала Өзүнүн «Аль – Маннан» сыпатын эскертип, жакшылыктарын милдет (колко) кылат. Аллахтын жакшылыктарынан бири - Ал жерди өлүктөр үчүн да, тирүүлөр үчүн да эне сыяктуу кылып койгон. Тирүүлөрдү кантип өз бооруна батырып энелик кылганы айтпаса деле түшүнүктүү. Ал эми, өлүктөргө энелик кылуусу аларды өз бооруна (мүрзөгө) алып, жырткычтарга жем болуудан же башка кордуктардан сактайт. Дагы кайталоочу нерсе, жердин бул энелик боорукерлиги түпкүлүгүндө Аллах тааланын ырайымы. Эгер Аллах таала жерди инсаниятка моюн сундуруп койбогондо бул жакшылыктар болмок эмес.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَجَعَلۡنَا فِيهَا رَوَٰسِيَ شَٰمِخَٰتٖ وَأَسۡقَيۡنَٰكُم مَّآءٗ فُرَاتٗا
Жана Биз жер бетине (аны бекем сактоо үчүн) үлкөн тоолорду жараттык. Жана силерди (мөңгүлөрдөн агып келүүчү) таттуу суу(лар) менен сугардык.[1]
[1] Жердин салмактуу жана бекем турушунда тоолордун ролу өзгөчө экенин геология жана геодезия илимдери тастыктаган. Ал эми, Аллах таала жараткан табият мыйзамы боюнча, деңиз жана океандардын туздуу суулары күн нуру менен бууланып, ошол бууланыш процесси менен бирге дистилляцияланып (тузунан ажырап) асманга көтөрүлүп, жамгыр-карга айланып, талаа-түздөргө, тоо-таштарга жаайт. Бийик тоолордун башынан көчкөн жүздөгөн тонналык көчкүлөрдөн муз тоолор – мөнгүлөр жаралат. Мөңгүлөр улам күн ысыган сайын, акырындык менен эрип, алардан дарыялар жаралып, кайрадан түздүктө жашаган жан-жаныбарларга таттуу-жагымдуу суу болуп агып барат. Мунун баары Аллах тааланын ырайымы, даанышмандыгы жана кудуретинен.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ٱنطَلِقُوٓاْ إِلَىٰ مَا كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ٱنطَلِقُوٓاْ إِلَىٰ ظِلّٖ ذِي ثَلَٰثِ شُعَبٖ
[1] Тырнакчанын ичиндеги “көлөкө” – бул асманга өрдөгөн сайын үч бутакка бөлүнүп турган тозок оту же болбосо анын түтүнү.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لَّا ظَلِيلٖ وَلَا يُغۡنِي مِنَ ٱللَّهَبِ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
إِنَّهَا تَرۡمِي بِشَرَرٖ كَٱلۡقَصۡرِ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
كَأَنَّهُۥ جِمَٰلَتٞ صُفۡرٞ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
هَٰذَا يَوۡمُ لَا يَنطِقُونَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَلَا يُؤۡذَنُ لَهُمۡ فَيَعۡتَذِرُونَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِۖ جَمَعۡنَٰكُمۡ وَٱلۡأَوَّلِينَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي ظِلَٰلٖ وَعُيُونٖ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَفَوَٰكِهَ مِمَّا يَشۡتَهُونَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓـَٔۢا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱرۡكَعُواْ لَا يَرۡكَعُونَ
[1] «Рукуу» - бул намаздагы ийилүү. Кыяматка ишенбегендер албетте намаз окууну ашыкча түйшүк деп билишет. Алар – жеткен текебер кишилер. Ийилишпейт. Бирок, алардын Аллах таалага ийилбеген моюндары жана омурткалары өзүнөн мансабы жогорураак кишинин алдында тал чыбыктай ийилип кетет. Демек, алар дүйнөкул, шоораткул адамдар! Ошентип, Аллах таалага кулчулук кылууну каалабагандар өздөрү сыяктуу күнөөкөр пенделерге кул болуп алышат.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَبِأَيِّ حَدِيثِۭ بَعۡدَهُۥ يُؤۡمِنُونَ
[1] Курани Карим - акыркы чындык. Андан кийин чындык жок! Чындыкты четке каккан адам жалганга ыйман келтирет.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی المرسلات
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی قیرغیزی - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی قیرغیزی، وەرگێڕان: شەمسەدین حەکیمۆڤ عبدالخالق، پێداچوونەوە وپەرەپێدانى: ناوەندی ڕواد بۆ وەرگێڕان.