وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 147 سوره‌تی البقرة - وەرگێڕاوی پەشتۆیی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 147

اَلْحَقُّ مِنْ رَّبِّكَ فَلَا تَكُوْنَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِیْنَ ۟۠

دا حق دی ستا د رب له طرفه -اې پیغمبره!- پس ته د دې په رښتیاوالي کې شک مه کوه.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• إطالة الحديث في شأن تحويل القبلة؛ لما فيه من الدلالة على نبوة محمد صلى الله عليه وسلم.

د قبلې د ګرځولو په اړه په تفصیل سره خبره کول؛ ځکه چې په دې کې د محمد صلی الله علیه وسلم د پیغمبرۍ دلیل او نښه ده.

• ترك الجدال والاشتغالُ بالطاعات والمسارعة إلى الله أنفع للمؤمن عند ربه يوم القيامة.

جنګ جګړی پرېښودل او په نیکیو باندې ځان مشغولول او د الله تعالی طرف ته جلتی کول دا ټول د قیامت په ورځ د الله تعالی په وړاندې د مومن لپاره ډیر فایده مند دي.

• أن الأعمال الصالحة الموصلة إلى الله متنوعة ومتعددة، وينبغي للمؤمن أن يسابق إلى فعلها؛ طلبًا للأجر من الله تعالى.

پرته له شکه الله ته رسېدونکې نېک اعمال بېل بېل او ډېر دي او د مؤمن لپاره په کار ده چې له الله څخه د بدلې په لټه کې د هغو د ترسره کولو لپاره بيړه وکړي.

• عظم شأن ذكر الله -جلّ وعلا- حيث يكون ثوابه ذكر العبد في الملأ الأعلى.

د الله تعالی د ذکر ډیر زیات اوچت مقام دی، ځکه چی کوم انسان د الله تعالی ذکر کوي، الله تعالی هغه انسان په ملأ اعلی (د ملایکو په مجلس) کې یادوي.