وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 32 سوره‌تی القصص - وەرگێڕاوی پەشتۆیی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 32

اُسْلُكْ یَدَكَ فِیْ جَیْبِكَ تَخْرُجْ بَیْضَآءَ مِنْ غَیْرِ سُوْٓءٍ ؗ— وَّاضْمُمْ اِلَیْكَ جَنَاحَكَ مِنَ الرَّهْبِ فَذٰنِكَ بُرْهَانٰنِ مِنْ رَّبِّكَ اِلٰی فِرْعَوْنَ وَمَلَاۡىِٕهٖ ؕ— اِنَّهُمْ كَانُوْا قَوْمًا فٰسِقِیْنَ ۟

خپل لاس دې د غاړې لخوا ګریوان ته ننباسه نو پرته له پيس ناروغۍ به تک سپین را ووځي؛ نو موسی هغه ننه اېستلو چې د واورې غوندې سپين راووتلو، لاس دې ځان ته درنېږدې کړه ترڅو له وېرې په امن کې شې، موسی هغه ځانته نېږدې کړ؛ نو وېره ترې ولاړه، دغه دوه ياد شوي چې امسا او لاس وو، ستا د پالونکي لخوا فرعون او د هغه له قومه سردارانو ته دوه لېږل شوي دليلونه دي، بېشکه هغوی د کفر او ګناهونو په ترسره کولو سره د الله له پيروۍ وتلي خلک دي.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• الوفاء بالعقود شأن المؤمنين.

پر تړونونو وفا کول د مؤمنانو شان دی.

• تكليم الله لموسى عليه السلام ثابت على الحقيقة.

له موسی عليه السلام سره د الله خبرې په حقيقت ثابتې دي.

• حاجة الداعي إلى الله إلى من يؤازره.

د بلونکي لخوا الله ته خپله هغه اړتيا وړاندې کول چې ملاتړ يې پرې وشي.

• أهمية الفصاحة بالنسبة للدعاة.

د بلونکي لپاره د فصاحت اهميت.