وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 33 سوره‌تی سورەتی المائدة - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 33

اِنَّمَا جَزٰٓؤُا الَّذِیْنَ یُحَارِبُوْنَ اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ وَیَسْعَوْنَ فِی الْاَرْضِ فَسَادًا اَنْ یُّقَتَّلُوْۤا اَوْ یُصَلَّبُوْۤا اَوْ تُقَطَّعَ اَیْدِیْهِمْ وَاَرْجُلُهُمْ مِّنْ خِلَافٍ اَوْ یُنْفَوْا مِنَ الْاَرْضِ ؕ— ذٰلِكَ لَهُمْ خِزْیٌ فِی الدُّنْیَا وَلَهُمْ فِی الْاٰخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیْمٌ ۟ۙ

نه ده سزا د هغه کسانو چې جنګ کوي د الله تعالی او د هغه له پیغمبر سره، او په ښکاره سره د هغه مقابله کوي په دښمنۍ او فساد کولو سره په ځمکه کې په وژلو او په اخیستلو د مالونو او په پریکولو (لوټ کولو) د لارې؛ مګر دا چې ودې وژلی شي پغیر د دار (پانسي) کولو نه، او یا دې ووژلی شي سره د دار (پانسي) کولو نه په لرګي یا بل شي باندې، او یا دې پریکړی شي لاس د یو کس د دوی نه ښي لاس سره د کیڼې (چپې) پښې نه، نو که بیا یې هم دا کار وکړ نو بیا دې یې کیڼ (چپ) لاس او ښي پښه پریکړی شي، او یا دې وشړل شي په ښارونو کې، دا سزا د دوی لپاره په دنیا کې شرمندګي ده، او ددوی لپاره به په اخرت کې لوی عذاب وي.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• حرمة النفس البشرية، وأن من صانها وأحياها فكأنما فعل ذلك بجميع البشر، وأن من أتلف نفسًا بشرية أو آذاها من غير حق فكأنما فعل ذلك بالناس جميعًا.

د بشری نفس (بنی ادم) حرمت او عزت، او چاچې وساته دې لره او بچ یې کړ لکه ده چې د ټولو بني ادمو سره داسې کړي وي، او چاچې هلاک او ضایع کړ یو بنی ادم او یا یې ورته تکلیف ورساوه په ناحقه سره نو لکه ده چې د ټولو خکلو سره داسې کړي وي.

• عقوبة الذين يحاربون الله ورسوله ممن يفسدون بالقتل وانتهاب الأموال وقطع الطرق هي: القتل بلا صلب، أو مع الصلب، أو قطع الأطرف من خلاف، أو بتغريبهم من البلاد؛ وهذا على حسب ما صدر منهم.

د هغو کسانو سزا چې له الله او رسول سره يې جګړه کوي، په وژنه، مالونو اخېستلو، او لار شکونې سره ورانکاری کوي، سزا يې پرته له را ځړولو او يا سره له ځړولو او بېلابېلو اړخونو پرېکولو وژل او يا له ښارونو شړل دي، دا د هغې کړنې مطابق سزا ده چې له دوی نه صادر شوي دي.

• توبة المفسدين من المحاربين وقاطعي الطريق قبل قدرة السلطان عليهم توجب العفو.

توبه د هغو فسادیانو چې جګړه کوونکی وي او د لارې لوټ کوونکي وي مخکې لدې چې واکمن پرې برلاسی شي؛ هغوی ته بخښنه واجبوي.