وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 29 سوره‌تی سورەتی الأعراف - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 29

قُلْ اَمَرَ رَبِّیْ بِالْقِسْطِ ۫— وَاَقِیْمُوْا وُجُوْهَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَّادْعُوْهُ مُخْلِصِیْنَ لَهُ الدِّیْنَ ؕ۬— كَمَا بَدَاَكُمْ تَعُوْدُوْنَ ۟ؕ

ووایه -ای پیغمبره- دې مشرکانو ته: بیشکه الله تعالی امر کړی په عدل او انصاف سره، او امر یې ندی کړی په بدو کارونو او ګناهونو، او امر یې کړی چې تاسو ټول عبادت هغه ته خاص کړئ، او خاصکر په جوماتونو کې، او امر یې کړی تاسو ته چې تاسو یوازې هغه راوبلئ خالص کړئ هغه ته تابعداري، لکه څرنګه چې یې تاسو اول ځل د نشت نه پیداکړی یاست، نو راګرځوي به تاسو بیرته ژوندي بل ځل، ځکه چې په اول ځل ستاسو په پیدایش باندې قدرت لرونکی قدرت لري ستاسو په بیرته راوستلو او ژوندي کولو.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• من أَشْبَهَ آدم بالاعتراف وسؤال المغفرة والندم والإقلاع - إذا صدرت منه الذنوب - اجتباه ربه وهداه. ومن أَشْبَهَ إبليس - إذا صدر منه الذنب بالإصرار والعناد - فإنه لا يزداد من الله إلا بُعْدًا.

چا چې ځان د آدم -علیه السلام- سره مشابه کړ په اعتراف کولو سره او په بخښنې غوښتلو سره او په پښیمانتیا سره او په پریښودلو د ګناه -کله چې د هغه نه ګناهونه وشي- نو غوره به کړي هغه لره رب د هغه، او هدایت به ورته وکړي. او چا چې ځان د ابلیس سره مشابه کړ - داسې چې کله ترې ګناه وشي نو همیشوالی پرې کوي او ضد کوي- نو دا نه زیاتوي دې لره مګر لری والی د الله تعالی څخه.

• اللباس نوعان: ظاهري يستر العورةَ، وباطني وهو التقوى الذي يستمر مع العبد، وهو جمال القلب والروح.

لباس (جامې) دوه ډوله دي: یو ظاهرې لباس دی چې عورت پټوي، او بل باطني لباس دی چې هغه تقوا ده چې همیشه د بنده سره وي، او هغه د زړه او روح ښکلا ده.

• كثير من أعوان الشيطان يدعون إلى نزع اللباس الظاهري؛ لتنكشف العورات، فيهون على الناس فعل المنكرات وارتكاب الفواحش.

ډیر د شیطان د ملګرو نه رابلل کوي ویستلو د ظاهرې لباس (جامو) ته؛ د دې لپاره چې عورتونه ښکاره شي، نو خلکو ته به د منکراتو او بدکاریو کول اسان شي.

• أن الهداية بفضل الله ومَنِّه، وأن الضلالة بخذلانه للعبد إذا تولَّى -بجهله وظلمه- الشيطانَ، وتسبَّب لنفسه بالضلال.

بیشکه هدایت د الله تعالی په فضل او احسان سره وي، او بیشکه ګمراهي د هغه سپکول دي بنده لره کله چې هغه دوستي وکړي -په ناپوهۍ او ظلم- د شیطان سره، او د ځان لپاره په خپله د ګمراهۍ سبب وګرځي.