وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 117 سوره‌تی المائدة - وەرگێڕاوی پەشتۆ - ناوەندی ڕواد بۆ وەرگێڕان - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 117

مَا قُلْتُ لَهُمْ اِلَّا مَاۤ اَمَرْتَنِیْ بِهٖۤ اَنِ اعْبُدُوا اللّٰهَ رَبِّیْ وَرَبَّكُمْ ۚ— وَكُنْتُ عَلَیْهِمْ شَهِیْدًا مَّا دُمْتُ فِیْهِمْ ۚ— فَلَمَّا تَوَفَّیْتَنِیْ كُنْتَ اَنْتَ الرَّقِیْبَ عَلَیْهِمْ ؕ— وَاَنْتَ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ شَهِیْدٌ ۟

بل څه مى نه دي ورته ويلي پرته له هغه چې تا يې راته امر كړى و، دا چې يوازې الله ولمانځئ زما او ستاسو رب، او زه تر هغه پرې څارونكى وم چې په دوى كې وم، خو كله دې چې دې درواخيستم نو خپله ته ورباندې څارونكى وې او همدا ته په هر څه څارونكى يې.