وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 42 سوره‌تی سورەتی التوبة - وەرگێڕاوی پەشتۆ - ڕواد - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 42

لَوْ كَانَ عَرَضًا قَرِیْبًا وَّسَفَرًا قَاصِدًا لَّاتَّبَعُوْكَ وَلٰكِنْ بَعُدَتْ عَلَیْهِمُ الشُّقَّةُ ؕ— وَسَیَحْلِفُوْنَ بِاللّٰهِ لَوِ اسْتَطَعْنَا لَخَرَجْنَا مَعَكُمْ ۚ— یُهْلِكُوْنَ اَنْفُسَهُمْ ۚ— وَاللّٰهُ یَعْلَمُ اِنَّهُمْ لَكٰذِبُوْنَ ۟۠

كه چېرې ګټه نږدې او سفر منځنى (اسانه) وى نو خامخا به در پسې تللي وو، خو دا واټن (مسافه) پر دوى ډېر لرې شو او زر به په الله قسمونه وكړي چې كه موږ كولاى شواى نو خامخا به موږ درسره وتلي وو، (په دې قسمونو) خپل ځانونه خپله تباه كوي او الله خو ښه پوهېږي چې هغوى حتماً دروغجن دي.