وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پەشتۆ - زەکەریا * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (111) سوره‌تی: سورەتی البقرة
وَقَالُوْا لَنْ یَّدْخُلَ الْجَنَّةَ اِلَّا مَنْ كَانَ هُوْدًا اَوْ نَصٰرٰی ؕ— تِلْكَ اَمَانِیُّهُمْ ؕ— قُلْ هَاتُوْا بُرْهَانَكُمْ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِیْنَ ۟
2-111او دوى (اهل كتاب) وايي: جنت ته به هيڅكله هم (څوك) داخل نشي، مګر هغه څوك چې يهودي وي، يا نصراني، دا د دوى (باطلې) ارزوګانې دي، ته (ورته) ووايه: (په دې دعوا) خپل دليل راوړئ، كه تاسو رښتوني يئ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (111) سوره‌تی: سورەتی البقرة
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پەشتۆ - زەکەریا - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی پەشتو، وەرگێڕان: ئەبو زەکەریا عبد السلام، پێداچوونەوە: موفتی عبد الولي خان، چاپی ساڵی 1423 ك.