وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پەشتۆ - زەکەریا * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی الصافات   ئایه‌تی:

الصافات

وَالصّٰٓفّٰتِ صَفًّا ۟ۙ
37-1 قسم دى (د ملايكو) په صف جوړونكو ډلو باندې، صف جوړول
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَالزّٰجِرٰتِ زَجْرًا ۟ۙ
37-2 بیا (شیطانانو لره) په شړونكو (ملايكو دى) سخت شړل
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَالتّٰلِیٰتِ ذِكْرًا ۟ۙ
37-3 بیا د ذكر په لوستونكو باندې
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّ اِلٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ ۟ؕ
37-4 چې بېشكه ستاسو معبود یقینًا یو دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ ۟ؕ
37-5 چې د اسمانونو او ځمكې رب دى او د هغه څه چې د دواړو په مینځ كې دي او د مشرقونو رب دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّا زَیَّنَّا السَّمَآءَ الدُّنْیَا بِزِیْنَةِ ١لْكَوَاكِبِ ۟ۙ
37-6 بېشكه مونږ (ځمكې ته) زیات نژدې اسمان په زینت سره ښايسته كړى دى، چې ستوري دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَحِفْظًا مِّنْ كُلِّ شَیْطٰنٍ مَّارِدٍ ۟ۚ
37-7 او له هر سركښه شیطان نه مو ښه ساتلى دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لَا یَسَّمَّعُوْنَ اِلَی الْمَلَاِ الْاَعْلٰی وَیُقْذَفُوْنَ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ ۟
37-8 دغه (شیطانان) تر ټولو لوړ مجلس ته غوږ نشي نیولى او دوى له هره جانبه ویشتل شي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
دُحُوْرًا وَّلَهُمْ عَذَابٌ وَّاصِبٌ ۟ۙ
37-9 د شړلو لپاره او د دوى لپاره همېشنى عذاب دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَاَتْبَعَهٗ شِهَابٌ ثَاقِبٌ ۟
37-10 غیر له هغه (شیطان) نه چې وتښتوي یو كرت تښتونه، نو په ده پسې شي لمبه رڼا كوونكې
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَاسْتَفْتِهِمْ اَهُمْ اَشَدُّ خَلْقًا اَمْ مَّنْ خَلَقْنَا ؕ— اِنَّا خَلَقْنٰهُمْ مِّنْ طِیْنٍ لَّازِبٍ ۟
37-11 نو ته له دوى نه پوښتنه وكړه چې ایا دوى د تخلیق په لحاظ ډېر سخت دي، یا هغه چې مونږ پیدا كړي دي؟، بېشكه مونږ دوى له سرېښناكې خټې نه پیدا كړي دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
بَلْ عَجِبْتَ وَیَسْخَرُوْنَ ۪۟
37-12 بلكې ته (د دوى په انكار) تعجب كوې، په داسې حال كې چې دوى (په تا پورې) مسخرې كوي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاِذَا ذُكِّرُوْا لَا یَذْكُرُوْنَ ۪۟
37-13 او كله چې دوى ته نصیحت وكړى شي، دوى پند (نصیحت) نه اخلي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاِذَا رَاَوْا اٰیَةً یَّسْتَسْخِرُوْنَ ۪۟
37-14 او كله چې دوى كومه (نښه دلیل) وویني، (نو ورپورې) ډېرې مسخرې كوي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَقَالُوْۤا اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا سِحْرٌ مُّبِیْنٌ ۟ۚۖ
37-15 او وايي چې نه دى دا (چې مونږ ولید) مګر ښكاره جادو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ءَاِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَّعِظَامًا ءَاِنَّا لَمَبْعُوْثُوْنَ ۟ۙ
37-16 ایا كله چې مونږ مړه شو او خاورې او هډوكي شو، ایا په رښتیا به مونږ خامخا بیا ژۃوندي راپاڅول كېږو؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اَوَاٰبَآؤُنَا الْاَوَّلُوْنَ ۟ؕ
37-17 او ایا زمونږ ړومبني پلرونه هم؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
قُلْ نَعَمْ وَاَنْتُمْ دَاخِرُوْنَ ۟ۚ
37-18 ته (دوى ته) ووایه: هو! په داسې حال كې چې تاسو به ذلیل هم یئ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَاِنَّمَا هِیَ زَجْرَةٌ وَّاحِدَةٌ فَاِذَا هُمْ یَنْظُرُوْنَ ۟
37-19 پس همدا خبره ده چې هغه (قیامت) خو یوه چغه ده، نو ناڅاپه به دوى ګوري
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَقَالُوْا یٰوَیْلَنَا هٰذَا یَوْمُ الدِّیْنِ ۟
37-20 او دوى به وايي: اى زمونږ هلاكته! دا د بدلې ورځ ده
تەفسیرە عەرەبیەکان:
هٰذَا یَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِیْ كُنْتُمْ بِهٖ تُكَذِّبُوْنَ ۟۠
37-21 دا د فیصلې ورځ ده، هغه ورځ چې تاسو به د دې تكذیب كاوه
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اُحْشُرُوا الَّذِیْنَ ظَلَمُوْا وَاَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوْا یَعْبُدُوْنَ ۟ۙ
37-22 (الله به ملايكو ته ووايي:) تاسو راټول كړئ هغه كسان چې ظلم (شرك) يې كړى دى او د دوى جوړې (د عقیدې ملګري) او هغه څه چې دوى به يې عبادت كاوه
تەفسیرە عەرەبیەکان:
مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ فَاهْدُوْهُمْ اِلٰی صِرَاطِ الْجَحِیْمِ ۟
37-23 له الله نه غیر، نو تاسو دوى د دوزخ په لاره روان (او برابر) كړئ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَقِفُوْهُمْ اِنَّهُمْ مَّسْـُٔوْلُوْنَ ۟ۙ
37-24 او دوى ودروئ، بېشكه له دوى نه پوښتنې كول شي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُوْنَ ۟
37-25 په تاسو څه دي چې یو له بله سره مرسته نه كوئ؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
بَلْ هُمُ الْیَوْمَ مُسْتَسْلِمُوْنَ ۟
37-26 بلكې دوى نن ورځ (پخپله) تسليمېدونكي دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلٰی بَعْضٍ یَّتَسَآءَلُوْنَ ۟
37-27 او د دوى ځینې به ځینو نورو ته مخ ورواړوي، یو تربله به پوښتنې كوي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
قَالُوْۤا اِنَّكُمْ كُنْتُمْ تَاْتُوْنَنَا عَنِ الْیَمِیْنِ ۟
37-28 وبه وايي (كشران مشرانو ته) بېشكه هم تاسو وئ چې مونږ ته به په زور سره راتللئ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
قَالُوْا بَلْ لَّمْ تَكُوْنُوْا مُؤْمِنِیْنَ ۟ۚ
37-29 وبه وايي (مشران په جواب كې) بلكې تاسو پخپله ایمان راوړونكي نه وئ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَیْكُمْ مِّنْ سُلْطٰنٍ ۚ— بَلْ كُنْتُمْ قَوْمًا طٰغِیْنَ ۟
37-30 او زمونږ لپاره پر تاسو باندې هېڅ زور (تسلط) نه و، بلكې تاسو پخپله سركښه قوم وئ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَحَقَّ عَلَیْنَا قَوْلُ رَبِّنَاۤ ۖۗ— اِنَّا لَذَآىِٕقُوْنَ ۟
37-31 نو په مونږه باندې زمونږ د رب خبره ثابته شوه، یقینًا مونږ خامخا (عذاب لره) څكونكي یو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَاَغْوَیْنٰكُمْ اِنَّا كُنَّا غٰوِیْنَ ۟
37-32 نو مونږ تاسو ګمراه كړئ، بېشكه مونږ (پخپله هم) ګمراهان وو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَاِنَّهُمْ یَوْمَىِٕذٍ فِی الْعَذَابِ مُشْتَرِكُوْنَ ۟
37-33 پس بېشكه دوى په دغه ورځ په عذاب كې سره شریكان دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّا كَذٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِیْنَ ۟
37-34 بېشكه مونږ له مجرمانو سره همداسې كوو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّهُمْ كَانُوْۤا اِذَا قِیْلَ لَهُمْ لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ یَسْتَكْبِرُوْنَ ۟ۙ
37-35 بېشكه دوى (داسې) وو چې كله به دوى ته وویل شول چې له الله نه غیر هېڅ لايق د عبادت نشته (،نو) دوى به تكبر كاوه
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَیَقُوْلُوْنَ اَىِٕنَّا لَتَارِكُوْۤا اٰلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُوْنٍ ۟ؕ
37-36 او دوى وايي چې ایا یقینًا مونږ په رښتیا سره د یو لېوني شاعر له وجې نه خپل معبودان (خدایان) پرېښودونكي یو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
بَلْ جَآءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِیْنَ ۟
37-37 (داسې نه ده) بلكې دغه (نبي) حق (دین) راوړى دى، او د رسولانو تصدیق يې كړى دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّكُمْ لَذَآىِٕقُوا الْعَذَابِ الْاَلِیْمِ ۟ۚ
37-38 بېشكه تاسو خامخا ډېر دردوونكي عذاب لره څكونكي یئ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَمَا تُجْزَوْنَ اِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ ۟ۙ
37-39 او تاسو ته بدله نه دركولى كېږي مګر د هغو عملونو چې تاسو به كول
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِلَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَصِیْنَ ۟
37-40 لېكن د الله غوره كړى شوي بنده ګان
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اُولٰٓىِٕكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُوْمٌ ۟ۙ
37-41 دغه كسان چې دي، د دوى لپاره معلومه روزي ده
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَوَاكِهُ ۚ— وَهُمْ مُّكْرَمُوْنَ ۟ۙ
37-42 چې (رنګارنګ) مېوي دي، په داسې حال كې چې دوى به عزتمن كړى شوي وي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فِیْ جَنّٰتِ النَّعِیْمِ ۟ۙ
37-43 د نعمتونو په باغونو كې
تەفسیرە عەرەبیەکان:
عَلٰی سُرُرٍ مُّتَقٰبِلِیْنَ ۟
37-44 (چې ناست به وي) په تختونو یو بل ته مخامخ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
یُطَافُ عَلَیْهِمْ بِكَاْسٍ مِّنْ مَّعِیْنٍ ۟ۙ
37-45 په دوى به د روانو صافو شرابو جامونه ګرځولى شي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
بَیْضَآءَ لَذَّةٍ لِّلشّٰرِبِیْنَ ۟ۚ
37-46 چې تك سپین به وي، د څښونكو لپاره به خوندور وي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لَا فِیْهَا غَوْلٌ وَّلَا هُمْ عَنْهَا یُنْزَفُوْنَ ۟
37-47 نه به په هغو كې سر خوږى وي او نه به دوى د دغو (شرابو) په وجه نشه كولى شي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَعِنْدَهُمْ قٰصِرٰتُ الطَّرْفِ عِیْنٌ ۟ۙ
37-48 او له دوى سره به د (خپل) نظر رامنع كوونكې غټو سترګو والا حورې وي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
كَاَنَّهُنَّ بَیْضٌ مَّكْنُوْنٌ ۟
37-49 ګویاكې دوى پټې ساتل شوې هګۍ دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَاَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلٰی بَعْضٍ یَّتَسَآءَلُوْنَ ۟
37-50 نو د دغو (جنتیانو) ځینې به ځینو نورو ته مخ راوګرځوي، چې سره تپوس به كوي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
قَالَ قَآىِٕلٌ مِّنْهُمْ اِنِّیْ كَانَ لِیْ قَرِیْنٌ ۟ۙ
37-51 په دوى كې يو ویونكى به ووايي: بېشكه زما یو دوست و
تەفسیرە عەرەبیەکان:
یَّقُوْلُ ءَاِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِیْنَ ۟
37-52 ویل به يې: ایا یقینًا ته خامخا له تصدیق كوونكو ځنې يې؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ءَاِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَّعِظَامًا ءَاِنَّا لَمَدِیْنُوْنَ ۟
37-53 ایا كله چې مونږ مړه شو او خاورې او هډوكي شو، ایا بېشكه مونږ ته به خامخا جزا راكولى شي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
قَالَ هَلْ اَنْتُمْ مُّطَّلِعُوْنَ ۟
37-54 وبه وايي: ایا تاسو كتونكي يئ؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَاطَّلَعَ فَرَاٰهُ فِیْ سَوَآءِ الْجَحِیْمِ ۟
37-55 نو وبه ګوري، نو هغه به (د دوزخ) په مینځ كې وویني
تەفسیرە عەرەبیەکان:
قَالَ تَاللّٰهِ اِنْ كِدْتَّ لَتُرْدِیْنِ ۟ۙ
37-56 وبه وايي (كتونكى): قسم په الله! بېشكه شان دا و چې ته نژدې وې چې ما هلاك كړې
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّیْ لَكُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِیْنَ ۟
37-57 او كه زما د رب نعمت نه وى (نو) خامخا زه به له حاضر كړى شویو څخه وم
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اَفَمَا نَحْنُ بِمَیِّتِیْنَ ۟ۙ
37-58 ایا نو مونږ مړه كېدونكي نه یو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِلَّا مَوْتَتَنَا الْاُوْلٰی وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِیْنَ ۟
37-59 زمونږ له ړومبي مرګ نه غیر، او مونږ په عذاب كړى شوي نه یو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّ هٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیْمُ ۟
37-60 بېشكه دا، یقینًا همدغه ډېر لوى برى دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لِمِثْلِ هٰذَا فَلْیَعْمَلِ الْعٰمِلُوْنَ ۟
37-61 د دغو (نعمتونو) مثل لپاره دې عمل كوونكي عمل وكړي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اَذٰلِكَ خَیْرٌ نُّزُلًا اَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّوْمِ ۟
37-62 ایا دغه د مېلمستیا په لحاظ غوره دي، یا د زقوم ونه
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّا جَعَلْنٰهَا فِتْنَةً لِّلظّٰلِمِیْنَ ۟
37-63 بېشكه مونږ دغه (ونه) د ظالمانو (مشركانو) لپاره فتنه (او عذاب) ګرځولې ده
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِیْۤ اَصْلِ الْجَحِیْمِ ۟ۙ
37-64 بېشكه دغه داسې ونه ده چې د دوزخ په بېخ كې راوځي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
طَلْعُهَا كَاَنَّهٗ رُءُوْسُ الشَّیٰطِیْنِ ۟
37-65 د دغې وږي، ګویاكې هغه د شیطانانو سرونه دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَاِنَّهُمْ لَاٰكِلُوْنَ مِنْهَا فَمَالِـُٔوْنَ مِنْهَا الْبُطُوْنَ ۟ؕ
37-66 پس بېشكه دوى به خامخا له هغې نه خوړونكي وي، نو له هغې نه به د خپلو خېټو ډكوونكي وي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ثُمَّ اِنَّ لَهُمْ عَلَیْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِیْمٍ ۟ۚ
37-67 بیا بېشكه دوى ته به د هغې له پاسه د ایشول شویو اوبو ګډون وي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ثُمَّ اِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَاۡاِلَی الْجَحِیْمِ ۟
37-68 بیا بېشكه د دوى ورتله خامخا لمبې وهونكي اور ته دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّهُمْ اَلْفَوْا اٰبَآءَهُمْ ضَآلِّیْنَ ۟ۙ
37-69 بېشكه دوى خپل پلرونه ګمراه موندلي دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَهُمْ عَلٰۤی اٰثٰرِهِمْ یُهْرَعُوْنَ ۟
37-70 نو دوى د هغوى په قدمونو پسې په ډېرې تېزۍ سره منډې وهي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ اَكْثَرُ الْاَوَّلِیْنَ ۟ۙ
37-71 او یقینًا یقینًا له دوى نه مخكې د ړومبنو خلقو اكثره ګمراه شوي دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا فِیْهِمْ مُّنْذِرِیْنَ ۟
37-72 او یقینًا یقینًا مونږ په دوى كې وېروونكي پېغمبران لېږلي وو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَانْظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنْذَرِیْنَ ۟ۙ
37-73 نو ته وګوره چې د وېرول شویو انجام څنګه و؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِلَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَصِیْنَ ۟۠
37-74 لېكن د الله غوره كړي بنډكان (له عذاب نه خلاص دي)
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَلَقَدْ نَادٰىنَا نُوْحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِیْبُوْنَ ۟ؗۖ
37-75 او یقینًا یقینًا مونږ ته نوح اواز وكړ، نو (مونږ) ښه جواب وركوونكي یو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَنَجَّیْنٰهُ وَاَهْلَهٗ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِیْمِ ۟ؗۖ
37-76 او مونږ هغه ته او د هغه كورنۍ ته له ډېر لوى غم نه نجات وركړ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَجَعَلْنَا ذُرِّیَّتَهٗ هُمُ الْبٰقِیْنَ ۟ؗۖ
37-77 او مونږ د هغه اولاده، بس هم هغه باقي پاتې كېدونكې وګرځوله
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَتَرَكْنَا عَلَیْهِ فِی الْاٰخِرِیْنَ ۟ؗۖ
37-78 او مونږ په ده باندې په وروستنيو خلقو كې (مدح او ثنا) پرېښودله
تەفسیرە عەرەبیەکان:
سَلٰمٌ عَلٰی نُوْحٍ فِی الْعٰلَمِیْنَ ۟
37-79 په عالمونو كې دې په نوح سلام وي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّا كَذٰلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِیْنَ ۟
37-80 بېشكه مونږ نېكانو ته همداسې بدله وركوو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّهٗ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِیْنَ ۟
37-81 بېشكه هغه زمونږ د مومنو بنده ګانو څخه و
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ثُمَّ اَغْرَقْنَا الْاٰخَرِیْنَ ۟
37-82 بیا مونږ هغه نور (كافر) خلق غرق كړل
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاِنَّ مِنْ شِیْعَتِهٖ لَاِبْرٰهِیْمَ ۟ۘ
37-83 او بېشكه د هغه له ملګرو ځنې خامخا ابراهیم دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِذْ جَآءَ رَبَّهٗ بِقَلْبٍ سَلِیْمٍ ۟
37-84 (یاد كړه) كله چې هغه خپل رب ته په ډېر روغ زړه سره راغى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِذْ قَالَ لِاَبِیْهِ وَقَوْمِهٖ مَاذَا تَعْبُدُوْنَ ۟ۚ
37-85 كله چې هغه خپل پلار او خپل قوم ته وویل: څه شى دى چې تاسو يې عبادت كوئ؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اَىِٕفْكًا اٰلِهَةً دُوْنَ اللّٰهِ تُرِیْدُوْنَ ۟ؕ
37-86 ایا تاسو د دروغو (او باطلو) لپاره له الله پرته معبودان غواړئ؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَمَا ظَنُّكُمْ بِرَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟
37-87 نو په رب العالمین مو ستاسو څه ګمان دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَنَظَرَ نَظْرَةً فِی النُّجُوْمِ ۟ۙ
37-88 نو په ستوریو كې نظر يې واچوه، یو نظر
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَقَالَ اِنِّیْ سَقِیْمٌ ۟
37-89 نو ويې ويل:بېشكه زه ناجوړه یم
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِیْنَ ۟
37-90 نو دوى له هغه نه وګرځېدل، په داسې حال كې چې شاكوونكي وو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَرَاغَ اِلٰۤی اٰلِهَتِهِمْ فَقَالَ اَلَا تَاْكُلُوْنَ ۟ۚ
37-91 نو د دوى معبودانو (بتانو) ته پټ راغى، نو ويې ويل: ایا تاسو (دا خوراكونه) نه خورئ؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
مَا لَكُمْ لَا تَنْطِقُوْنَ ۟
37-92 په تاسو څه شوي دي چې تاسو خبرې نه كوئ؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَرَاغَ عَلَیْهِمْ ضَرْبًا بِالْیَمِیْنِ ۟
37-93 نو په مهارت سره يې په دوى باندې راباندې كړل، په داسې حال كې چې په ښي لاس سره وهونكى و
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَاَقْبَلُوْۤا اِلَیْهِ یَزِفُّوْنَ ۟
37-94 نو هغوى (مشركانو) ده ته متوجه شول، چې ورپسې منډې يې وهلې
تەفسیرە عەرەبیەکان:
قَالَ اَتَعْبُدُوْنَ مَا تَنْحِتُوْنَ ۟ۙ
37-95 ده وویل: ایا تاسو د هغه څه عبادت كوئ چې تاسو يې (پخپله) تراشئ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاللّٰهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُوْنَ ۟
37-96‚ حال دا چې الله تاسو او هغه عملونه چې تاسو يې كوئ، پیدا كړي دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
قَالُوا ابْنُوْا لَهٗ بُنْیَانًا فَاَلْقُوْهُ فِی الْجَحِیْمِ ۟
37-97 دوى وویل: د ده لپاره یوه ودانۍ جوړه كړئ، بیا تاسو دا په لمبې وهونكي اور كې واچوئ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَاَرَادُوْا بِهٖ كَیْدًا فَجَعَلْنٰهُمُ الْاَسْفَلِیْنَ ۟
37-98 نو دوى له ده سره د فریب اراده وكړه، نو مونږ همدوى تر ټولو زیات ذلیله كړل
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَقَالَ اِنِّیْ ذَاهِبٌ اِلٰی رَبِّیْ سَیَهْدِیْنِ ۟
37-99 او ده (ابراهیم) وویل: بېشكه زه خپل رب ته تلونكى یم، ژر به هغه ما ته لاره وښیي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
رَبِّ هَبْ لِیْ مِنَ الصّٰلِحِیْنَ ۟
37-100 اى زما ربه! ته ما ته (زوى) راكړې، چې له صالحانو ځنې وي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَبَشَّرْنٰهُ بِغُلٰمٍ حَلِیْمٍ ۟
37-101 نو مونږ ده ته د ډېر حلم والا هلك زېرى وركړ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْیَ قَالَ یٰبُنَیَّ اِنِّیْۤ اَرٰی فِی الْمَنَامِ اَنِّیْۤ اَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرٰی ؕ— قَالَ یٰۤاَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ؗ— سَتَجِدُنِیْۤ اِنْ شَآءَ اللّٰهُ مِنَ الصّٰبِرِیْنَ ۟
37-102 نو كله چې هغه (هلك) له ده (خپل پلار) سره منډې وهلو ته ورسېده، ويې ويل:اى زما خوږه زویه! بېشكه زه په خوب كې وینم داسې چې بېشكه زه تا ذبحه كوم، نو ته وګوره چې ستا څه رايه ده؟ هغه وویل: اى زما پلار جانه! ته هغه كار وكړه چې تا ته يې امر كول شي، ژر ده چې كه الله وغواړي، ته به ما له صبر كوونكو ځنې ومومې
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَلَمَّاۤ اَسْلَمَا وَتَلَّهٗ لِلْجَبِیْنِ ۟ۚ
37-103 نو كله چې دواړو غاړه كېښوده او هغه يې په اړخ څملاوه
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَنَادَیْنٰهُ اَنْ یّٰۤاِبْرٰهِیْمُ ۟ۙ
37-104 او مونږ ده ته اواز وكړ، داسې چې اى ابراهیمه
تەفسیرە عەرەبیەکان:
قَدْ صَدَّقْتَ الرُّءْیَا ۚ— اِنَّا كَذٰلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِیْنَ ۟
37-105 یقینًا تا خوب رښتیا كړ، بېشكه مونږ نېكي كوونكو ته همداسې بدله وركوو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّ هٰذَا لَهُوَ الْبَلٰٓؤُا الْمُبِیْنُ ۟
37-106 بېشكه دا، یقینًا همدغه ښكاره ازمېښت و
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَفَدَیْنٰهُ بِذِبْحٍ عَظِیْمٍ ۟
37-107 او مونږ ده (اسماعیل) ته په ډېرې لويې ذبیحې سره خلاصى وركړو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَتَرَكْنَا عَلَیْهِ فِی الْاٰخِرِیْنَ ۟ؗ
37-108 او مونږ باقي پرېښود په ده باندې وروستنیو خلقو كې
تەفسیرە عەرەبیەکان:
سَلٰمٌ عَلٰۤی اِبْرٰهِیْمَ ۟
37-109 دا چې سلام دې وي په ابراهیم
تەفسیرە عەرەبیەکان:
كَذٰلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِیْنَ ۟
37-110 نېكانو ته مونږ همداسې بدله وركوو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّهٗ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِیْنَ ۟
37-111 بېشكه هغه زمونږ له مومنو بنده ګانو ځنې دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَبَشَّرْنٰهُ بِاِسْحٰقَ نَبِیًّا مِّنَ الصّٰلِحِیْنَ ۟
37-112 او مونږ ده ته د اسحاق زېرى وركړ، په داسې حال كې چې نبي و، له صالحانو نه
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَبٰرَكْنَا عَلَیْهِ وَعَلٰۤی اِسْحٰقَ ؕ— وَمِنْ ذُرِّیَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَّظَالِمٌ لِّنَفْسِهٖ مُبِیْنٌ ۟۠
37-113 او بركت اچولى و مونږ په ده (اسمٰعیل) باندې او په اسحاق باندې، او د دې دواړو په اولاد كې څوك نېكې كوونكى دى او څوك په خپل ځان باندې ښكاره ظلم كوونكى دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلٰی مُوْسٰی وَهٰرُوْنَ ۟ۚ
37-114 او یقینًا یقینًا مونږ په موسٰى او هارون احسان وكړ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَنَجَّیْنٰهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِیْمِ ۟ۚ
37-115 او مونږ دغو دواړو ته او د دغو دواړو قوم ته له ډېر لوى غم نه نجات وركړ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَنَصَرْنٰهُمْ فَكَانُوْا هُمُ الْغٰلِبِیْنَ ۟ۚ
37-116 او مونږ د دوى مدد وكړ، نو همدوى غالبه شول
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاٰتَیْنٰهُمَا الْكِتٰبَ الْمُسْتَبِیْنَ ۟ۚ
37-117 او مونږ دغو دواړو ته ډېر واضحه كتاب وركړى و
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَهَدَیْنٰهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیْمَ ۟ۚ
37-118 او مونږ دغو دواړو ته نېغه لاره ښودلې وه
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَتَرَكْنَا عَلَیْهِمَا فِی الْاٰخِرِیْنَ ۟ۙۖ
37-119 او مونږ په دواړو باندې په وروستنیو خلقو كې باقي پرېښوده
تەفسیرە عەرەبیەکان:
سَلٰمٌ عَلٰی مُوْسٰی وَهٰرُوْنَ ۟
37-120 دا چې سلام دي وي په موسي او هارون
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّا كَذٰلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِیْنَ ۟
37-121 بېشكه مونږ نېكي كوونكو ته همداسې بدله وركوو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِیْنَ ۟
37-122 بېشكه دغه دواړه زمونږ د مومنو بنده ګانو ځنې دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاِنَّ اِلْیَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِیْنَ ۟ؕ
37-123 او بېشكه الیاس خامخا له رسولانو ځنې دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِذْ قَالَ لِقَوْمِهٖۤ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟
37-124 (یاد كړه)، هغه وخت چې ده خپل قوم ته وویل: ولې تاسو نه وېرېږئ!
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اَتَدْعُوْنَ بَعْلًا وَّتَذَرُوْنَ اَحْسَنَ الْخَالِقِیْنَ ۟ۙ
37-125 ایا تاسو بعل (بت) بولئ او تر ټولو ښه پیدا كوونكى ذات پرېږدئ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اللّٰهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ اٰبَآىِٕكُمُ الْاَوَّلِیْنَ ۟
37-126 چې الله دى، چې ستاسو رب دى او ستاسو د ړومبنو پلرونو رب دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَكَذَّبُوْهُ فَاِنَّهُمْ لَمُحْضَرُوْنَ ۟ۙ
37-127 نو هغوى د ده تكذیب وكړ، نو بېشكه هغوى به خامخا حاضرولى شي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِلَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَصِیْنَ ۟
37-128 د الله له خالص كړى شویو بنده ګانو نه غیر (چې دوى د هغه تكذیب ونه كړ)
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَتَرَكْنَا عَلَیْهِ فِی الْاٰخِرِیْنَ ۟ۙ
37-129 او باقي پرېښود مونږ په ده باندې په وروستنیو خلقو كې
تەفسیرە عەرەبیەکان:
سَلٰمٌ عَلٰۤی اِلْ یَاسِیْنَ ۟
37-130 چې په الیاسین دې سلام وي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّا كَذٰلِكَ نَجْزِی الْمُحْسِنِیْنَ ۟
37-131 بېشكه مونږ نېكي كوونكو ته همداسي بدله وركوو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّهٗ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِیْنَ ۟
37-132 بېشكه هغه زمونږ له مومنو بنده ګانو ځنې دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاِنَّ لُوْطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِیْنَ ۟ؕ
37-133 او بېشكه لوط له رسولانو ځنې دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِذْ نَجَّیْنٰهُ وَاَهْلَهٗۤ اَجْمَعِیْنَ ۟ۙ
37-134 (یاد كړه) هغه وخت چې مونږ ده ته او د ده كورنۍ ته، ټولو ته نجات وركړ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِلَّا عَجُوْزًا فِی الْغٰبِرِیْنَ ۟
37-135 غیر له یوې بوډۍ نه چې په باقي پاتې كېدونكو كې وه
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْاٰخَرِیْنَ ۟
37-136 بیا مونږ نور (ټول) خلق هلاك كړل
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاِنَّكُمْ لَتَمُرُّوْنَ عَلَیْهِمْ مُّصْبِحِیْنَ ۟ۙ
37-137 او بېشكه تاسو په دوى تېرېږئ، په دې حال كې چې سبا كوونكي يئ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَبِالَّیْلِ ؕ— اَفَلَا تَعْقِلُوْنَ ۟۠
37-138 او په شپه كې هم، ایا نو تاسو عقل نه كاروئ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاِنَّ یُوْنُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِیْنَ ۟ؕ
37-139 او بېشكه یونس خامخا له رسولانو ځنې دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِذْ اَبَقَ اِلَی الْفُلْكِ الْمَشْحُوْنِ ۟ۙ
37-140 (یاد كړه) هغه وخت چې هغه ډكې كشتۍ ته وتښتېده
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِیْنَ ۟ۚ
37-141 نو ده قرعه واچوله، نو شو (په قرعه كې) له مغلوب كړى شویو ځنې
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَالْتَقَمَهُ الْحُوْتُ وَهُوَ مُلِیْمٌ ۟
37-142 نو ښوى تېر كړ هغه لره مهي (كب)، په دې حال كې چې هغه (د خپل ځان) ملامت كوونكى و
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَلَوْلَاۤ اَنَّهٗ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِیْنَ ۟ۙ
37-143 نو كه دا خبره نه وى چې بېشكه هغه له تسبیح ویونكو څخه و
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لَلَبِثَ فِیْ بَطْنِهٖۤ اِلٰی یَوْمِ یُبْعَثُوْنَ ۟ۚ
37-144 (نو) خامخا دا به د هغه (كب) په خېټه كې تر هغې ورځې پورې پاتې و چې دوى به بیا ژوندي راپاڅولى شي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَنَبَذْنٰهُ بِالْعَرَآءِ وَهُوَ سَقِیْمٌ ۟ۚ
37-145 نو مونږ هغه په ډاګه میدان كې وغورځاوه، په دې حال كې چې ناروغ و
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاَنْۢبَتْنَا عَلَیْهِ شَجَرَةً مِّنْ یَّقْطِیْنٍ ۟ۚ
37-146 او مونږ په ده باندې یو ځېلۍ داره ونه را زرغونه كړه
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاَرْسَلْنٰهُ اِلٰی مِائَةِ اَلْفٍ اَوْ یَزِیْدُوْنَ ۟ۚ
37-147 او مونږ دى لېږلى و سل زرو خلقو ته بلكې دوى زیات وو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَاٰمَنُوْا فَمَتَّعْنٰهُمْ اِلٰی حِیْنٍ ۟ؕ
37-148 نو دوى ایمان راوړ، نو مونږ دوى ته تر یو وخته پورې نفع وركړه
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَاسْتَفْتِهِمْ اَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُوْنَ ۟ۙ
37-149 نو ته له دوى نه پوښتنه وكړه، ایا ستا د رب لپاره لوڼه دي او د دوى لپاره زامن دي؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اَمْ خَلَقْنَا الْمَلٰٓىِٕكَةَ اِنَاثًا وَّهُمْ شٰهِدُوْنَ ۟
37-150 یا كه مونږ ملايك ښځې پیدا كړي دي، په داسې حال كې چې دوى حاضر وو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اَلَاۤ اِنَّهُمْ مِّنْ اِفْكِهِمْ لَیَقُوْلُوْنَ ۟ۙ
37-151 خبردار! بېشكه دوى له خپلو بدترو دروغو څخه خامخا (داسې) وايي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَلَدَ اللّٰهُ ۙ— وَاِنَّهُمْ لَكٰذِبُوْنَ ۟
37-152 الله اولاد زېږولى دى. او بېشكه دوى یقینًا دروغجن دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اَصْطَفَی الْبَنَاتِ عَلَی الْبَنِیْنَ ۟ؕ
37-153 ایا هغه (الله د ځان لپاره) لوڼه غوره كړي دي په زامنو باندې
تەفسیرە عەرەبیەکان:
مَا لَكُمْ ۫— كَیْفَ تَحْكُمُوْنَ ۟
37-154 په تاسو څه شوي دي، څرنګه تاسو (دا) فیصله (او حكم) كوئ؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اَفَلَا تَذَكَّرُوْنَ ۟ۚ
37-155 ایا تاسو نصیحت نه اخلئ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اَمْ لَكُمْ سُلْطٰنٌ مُّبِیْنٌ ۟ۙ
37-156 ایا تاسو لپاره څه واضحه دلیل شته؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَاْتُوْا بِكِتٰبِكُمْ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِیْنَ ۟
37-157 نو تاسو خپل كتاب راوړئ، كه چېرې تاسو رښتیني یئ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَجَعَلُوْا بَیْنَهٗ وَبَیْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ؕ— وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ اِنَّهُمْ لَمُحْضَرُوْنَ ۟ۙ
37-158 او دوى د هغه (الله) په مینځ كې او د پېریانو په مینځ كې نسب ( د خپلوۍ نسبت) مقرر كړ، او يقینًا یقینًا پېریان په دې پوه شوي دي چې بېشكه دوى به خامخا حاضر كړى شي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
سُبْحٰنَ اللّٰهِ عَمَّا یَصِفُوْنَ ۟ۙ
37-159 الله لپاره پاكي ده له هغو (خبرو) نه چې دوى يې وايي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِلَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَصِیْنَ ۟
37-160 لېكن د الله خالص (غوره) كړى شوي بنده ګان (له دغو خبرو نه بچ دي)
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَاِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُوْنَ ۟ۙ
37-161 پس بېشكه تاسو او هغه چې تاسو يې عبادت كوئ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
مَاۤ اَنْتُمْ عَلَیْهِ بِفٰتِنِیْنَ ۟ۙ
37-162 نه یئ تاسو په دې (بت پرستۍ) سره ګمراه كوونكي (په فتنه كې اچوونكي د هیچا)
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِیْمِ ۟
37-163 غیر له هغه چا نه چې هغه په دوزخ كې ننوتونكى دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَمَا مِنَّاۤ اِلَّا لَهٗ مَقَامٌ مَّعْلُوْمٌ ۟ۙ
37-164 او په مونږ كې هیڅوك نشته مګر د هغه لپاره معلوم ځاى دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّاِنَّا لَنَحْنُ الصَّآفُّوْنَ ۟ۚ
37-165 او بېشكه خامخا مونږ صف تړونكي یو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُوْنَ ۟
37-166 او بېشكه مونږ خامخا تسبیح ویونكي یو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاِنْ كَانُوْا لَیَقُوْلُوْنَ ۟ۙ
37-167 او بېشكه چې خامخا دوى به ویل
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لَوْ اَنَّ عِنْدَنَا ذِكْرًا مِّنَ الْاَوَّلِیْنَ ۟ۙ
37-168 كه چېرې مونږ سره د پخوانیو خلقو (له كتابونو) نه كوم ذكر (كتاب) وى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لَكُنَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَصِیْنَ ۟
37-169 (نو) خامخا مونږ به د الله خالص (او غوره) كړى شوي بنده ګان وو
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَكَفَرُوْا بِهٖ فَسَوْفَ یَعْلَمُوْنَ ۟
37-170 نو دوى په دغه (قرآن) سره كافر شول، نو ژر ده چې دوى به پوه شي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ
37-171 او یقینًا یقینًا زمونږ خبره زمونږ د لېږل شویو (رسولانو) بنده ګانو لپاره صادر شوې ده
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُوْرُوْنَ ۪۟
37-172 چې بېشكه دوى، خامخا هم دوى مدد كړى شوي دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاِنَّ جُنْدَنَا لَهُمُ الْغٰلِبُوْنَ ۟
37-173 او بېشكه زمونږ لښكر، خامخا هم دوى غالب راتلونكي دي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتّٰی حِیْنٍ ۟ۙ
37-174 نو ته له دوى نه مخ وګرځوه، تر یو وخته پورې
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّاَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ یُبْصِرُوْنَ ۟
37-175 او دوى ته ګوره، نو ژر ده چې دوى به (خپل انجام) وویني
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اَفَبِعَذَابِنَا یَسْتَعْجِلُوْنَ ۟
37-176 ایا نو دوى زمونږ د عذاب تلوار كوي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَاِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَآءَ صَبَاحُ الْمُنْذَرِیْنَ ۟
37-177 نو كله چې هغه د دوى په مېدان كې نازل شي، نو د وېرول شویو سبا به بد وي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتّٰی حِیْنٍ ۟ۙ
37-178 او ته له دوى نه مخ وګرځوه تر یو وخته پورې
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّاَبْصِرْ فَسَوْفَ یُبْصِرُوْنَ ۟
37-179 او ته ګوره، نو ژر ده چې دوى به وویني
تەفسیرە عەرەبیەکان:
سُبْحٰنَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا یَصِفُوْنَ ۟ۚ
37-180 ستا رب لره پاكي ده چې د عزت (او غلبې) مالك دى، له هغو خبرو نه چې دوى (مشركان) يې بیانوي
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَسَلٰمٌ عَلَی الْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚ
37-181 او سلام دې وي په رسولانو باندې
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟۠
37-182 او ټول د كمال صفتونه خاص الله لره دي چې د عالمونو ښه پالونكى دى
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی الصافات
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پەشتۆ - زەکەریا - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی پەشتو، وەرگێڕان: ئەبو زەکەریا عبد السلام، پێداچوونەوە: موفتی عبد الولي خان، چاپی ساڵی 1423 ك.

داخستن