وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 96 سوره‌تی سورەتی یونس - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 96

اِنَّ الَّذِیْنَ حَقَّتْ عَلَیْهِمْ كَلِمَتُ رَبِّكَ لَا یُؤْمِنُوْنَ ۟ۙ

همانا کسانی‌که حکم الله در مورد آنها ثابت شده است که به‌سبب اصرارشان بر کفر در حال کفر می‌میرند هرگز ایمان نمی‌آورند.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• وجوب الثبات على الدين، وعدم اتباع سبيل المجرمين.

وجوب پایداری در دین، و پیروی نکردن از راه مجرمان.

• لا تُقْبل توبة من حَشْرَجَت روحه، أو عاين العذاب.

توبۀ کسی‌که روحش در حال گرفته‌ شدن باشد، یا عذاب را مشاهده کند پذیرفته نمی‌شود.

• أن اليهود والنصارى كانوا يعلمون صفات النبي صلى الله عليه وسلم، لكن الكبر والعناد هو ما منعهم من الإيمان.

یهودیان و نصاری از صفات پیامبر صلی الله علیه وسلم آگاه بودند، اما تکبر و دشمنی، آنها را از ایمان بازداشت.