وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 99 سوره‌تی سورەتی یونس - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 99

وَلَوْ شَآءَ رَبُّكَ لَاٰمَنَ مَنْ فِی الْاَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِیْعًا ؕ— اَفَاَنْتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتّٰی یَكُوْنُوْا مُؤْمِنِیْنَ ۟

و -ای رسول- اگر پروردگارت ایمان تمام ساکنان زمین را می‌خواست به‌طور قطع همگی ایمان می‌آورند، اما او تعالی از روی حکمتی این امر را نخواسته است، پس به عدالت خویش هرکس را که بخواهد گمراه می‌سازد، و به فضل خویش هرکس را که بخواهد هدایت می‌کند، در نتیجه از توان تو خارج است که مردم را مجبور سازی ایمان بیاورند، زیرا توفیق آنها به ایمان فقط به دست الله است.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• الإيمان هو السبب في رفعة صاحبه إلى الدرجات العلى والتمتع في الحياة الدنيا.

ایمان، سبب بالا بردن صاحبش به درجات بالا و بهره‌مندی در زندگی دنیا است.

• ليس في مقدور أحد حمل أحد على الإيمان؛ لأن هذا عائد لمشيئة الله وحده.

هیچ‌کس نمی‌تواند کسی را به ایمان آوردن وادار کند؛ زیرا این کار فقط به ارادۀ الله بازمی‌گردد.

• لا تنفع الآيات والنذر من أصر على الكفر وداوم عليه.

کسی‌که بر کفر اصرار ورزد و بر آن مداومت کند، آیات و انذارها به او نفع نمی‌رسانند.

• وجوب الاستقامة على الدين الحق، والبعد كل البعد عن الشرك والأديان الباطلة.

وجوب استقامت بر دین حق، و دوری هرچه تمام‌تر از شرک و ادیان باطل.