وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 44 سوره‌تی سورەتی هود - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 44

وَقِیْلَ یٰۤاَرْضُ ابْلَعِیْ مَآءَكِ وَیٰسَمَآءُ اَقْلِعِیْ وَغِیْضَ الْمَآءُ وَقُضِیَ الْاَمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَی الْجُوْدِیِّ وَقِیْلَ بُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظّٰلِمِیْنَ ۟

و الله پس از پایان طوفان به زمین فرمود: ای زمین، آنچه از آب طوفان که بر روی توست فرو بر، و به آسمان فرمود: ای آسمان، خودداری کن و باران نفرست، و آب کاهش یافت تا اینکه زمین خشک شد، و الله کافران را نابود کرد، و کشتی بر کوه جودی ایستاد، و گفته شد: به‌سبب کفر، بر قوم متجاوز از حدود الله، دوری و نابودی باد.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• بيان عادة المشركين في الاستهزاء والسخرية بالأنبياء وأتباعهم.

بیان عادت مشرکان در تمسخر و ریشخند زدن به پیامبران علیهم السلام و پیروان‌شان.

• بيان سُنَّة الله في الناس وهي أن أكثرهم لا يؤمنون.

بیان سنت الله در مورد مردم و اینکه بیشتر آنها ایمان نمی‌آورند.

• لا ملجأ من الله إلا إليه، ولا عاصم من أمره إلا هو سبحانه.

پناهگاهی از جانب الله جز به‌سوی او تعالی نیست، و هیچ نگهدارنده‌ای از امرش جز او سبحانه وجود ندارد.