وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 52 سوره‌تی سورەتی یوسف - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 52

ذٰلِكَ لِیَعْلَمَ اَنِّیْ لَمْ اَخُنْهُ بِالْغَیْبِ وَاَنَّ اللّٰهَ لَا یَهْدِیْ كَیْدَ الْخَآىِٕنِیْنَ ۟

همسر عزیز گفت: وقتی اقرار کردم که من بودم که از او کام خواستم و او راستگوست، برای این‌ است که یوسف بداند من در غیابش بر او افترا نبسته‌ام، زیرا از آنچه که حاصل شد برایم آشکار شده است که الله کسی را که دروغ می‌گوید و نیرنگ می‌زند موفق نمی‌گرداند.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• من كمال أدب يوسف أنه أشار لحَدَث النسوة ولم يشر إلى حَدَث امرأة العزيز.

از کمال ادب یوسف علیه السلام این بود که به گناه زنان اشاره کرد؛ نه به گناه همسر عزیز.

• كمال علم يوسف عليه السلام في حسن تعبير الرؤى.

کمال علم یوسف علیه السلام در حسن تعبیر خواب.

• مشروعية تبرئة النفس مما نُسب إليها ظلمًا، وطلب تقصّي الحقائق لإثبات الحق.

مشروعیت تبرئۀ نفس از اتهامی که به ناحق به انسان نسبت داده شده است، و طلب شناسایی حقایق برای اثبات حق.

• فضيلة الصدق وقول الحق ولو كان على النفس.

فضیلت سخن راست و حق هر چند به ضرر گوینده‌اش باشد.