وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 70 سوره‌تی سورەتی یوسف - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 70

فَلَمَّا جَهَّزَهُمْ بِجَهَازِهِمْ جَعَلَ السِّقَایَةَ فِیْ رَحْلِ اَخِیْهِ ثُمَّ اَذَّنَ مُؤَذِّنٌ اَیَّتُهَا الْعِیْرُ اِنَّكُمْ لَسٰرِقُوْنَ ۟

پس وقتی یوسف علیه السلام به خدمتکارانش دستور داد که شتر برادرش را از طعام بارگیری کنند پیمانۀ پادشاه را که با آن آذوقه برای کسانی‌که برای گرفتن آذوقه می‌آمدند پیمانه می‌کرد بدون علم برادرانش در بار برادر تنی خویش قرار داد تا از این طریق او را کنار خویش نگه دارد. پس وقتی‌که برای بازگشت به‌سوی خانواده‌شان به راه افتادند منادی‌ای از پشت سرشان ندا زد: ای صاحبان شترهای بارگیری ‌شده با آذوقه، همانا شما دزد هستید.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• جواز الحيلة التي يُتَوصَّل بها لإحقاق الحق، بشرط عدم الإضرار بالغير.

جواز حیله‌ای که با آن احقاق حق حاصل می‌شود؛ به شرط زیان‌ نرساندن به دیگران.

• يجوز لصاحب الضالة أو الحاجة الضائعة رصد جُعْل «مكافأة» مع تعيين قدره وصفته لمن عاونه على ردها.

برای صاحب حیوان یا اثاث گم ‌شده جایز است که جُعل «پاداشی» همراه با تعیین اندازه و صفت برای کسی‌که بر رد گمشده‌اش به او یاری رساند قرار دهد.

• التغافل عن الأذى والإسرار به في النفس من محاسن الأخلاق.

به فراموشی سپردن و پنهان‌ کردن آزار‌ها در نفس، از اخلاق نیکوست.