وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 12 سوره‌تی سورەتی إبراهیم - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 12

وَمَا لَنَاۤ اَلَّا نَتَوَكَّلَ عَلَی اللّٰهِ وَقَدْ هَدٰىنَا سُبُلَنَا ؕ— وَلَنَصْبِرَنَّ عَلٰی مَاۤ اٰذَیْتُمُوْنَا ؕ— وَعَلَی اللّٰهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُوْنَ ۟۠

و چه مانع و عذری باعث می شود که بر الله متعال توکل نکنیم؟ در حالی که ما را به راست ترین و واضح ترین راه ها، راهنمایی کرده است. بی شک بر اذيت و آزارتان صبر خواهیم کرد، و توکل کنندگان باید در تمام کارهایشان تنها بر الله توکل کنند.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• أن الأنبياء والرسل بشرٌ من بني آدم، غير أن الله تعالى فضلهم بحمل الرسالة واصطفاهم لها من بين بني آدم.

پیامبران و رسولان علیهم السلام انسان‌ هستند؛ جز اینکه الله آنها را با حمل رسالت برتری داده و از میان فرزندان آدم علیه السلام آنها را با رسالت برگزیده است.

• على الداعية الذي يريد التغيير أن يتوقع أن هناك صعوبات جَمَّة سوف تقابله، ومنها الطرد والنفي والإيذاء القولي والفعلي.

دعوتگری که خواهان تغییر است باید در انتظار دشواری‌های بسیاری باشد که در برابر او قرار خواهند گرفت، مانند رانده ‌شدن، تبعید و آزار قولی و عملی.

• أن الدعاة والصالحين موعودون بالنصر والاستخلاف في الأرض.

دعوتگران و صالحان به پیروزی و جانشین ‌شدن در زمین وعده داده شده‌اند.

• بيان إبطال أعمال الكافرين الصالحة، وعدم اعتبارها بسبب كفرهم.

بیان ابطال و عدم اعتبار اعمال صالح کافران، به‌سبب کفرشان.