وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 2 سوره‌تی سورەتی الكهف - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 2

قَیِّمًا لِّیُنْذِرَ بَاْسًا شَدِیْدًا مِّنْ لَّدُنْهُ وَیُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِیْنَ الَّذِیْنَ یَعْمَلُوْنَ الصّٰلِحٰتِ اَنَّ لَهُمْ اَجْرًا حَسَنًا ۟ۙ

بلکه آن را مستقیم و بدون تنافض و اختلاف قرار داد؛ تا کافران را از عذابی سخت از جانب الله که در انتظارشان است بترساند، و به مؤمنانی که اعمال صالح انجام می‌دهند مژده دهد که پاداشی نیکو و بی‌همتا برای‌شان است.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• أنزل الله القرآن متضمنًا الحق والعدل والشريعة والحكم الأمثل .

الله قرآن را دربردارندۀ حق و عدالت و شریعت و حکم برتر فرو فرستاده است.

• جواز البكاء في الصلاة من خوف الله تعالى.

جواز گریه از ترس الله تعالی در نماز.

• الدعاء أو القراءة في الصلاة يكون بطريقة متوسطة بين الجهر والإسرار.

دعا یا قرائت در نماز باید متوسط، و میان جهر و خفیه انجام شود.

• القرآن الكريم قد اشتمل على كل عمل صالح موصل لما تستبشر به النفوس وتفرح به الأرواح.

قرآن کریم هر عمل صالحی را که منجر به شادی نفس و شادابی روح می‌شود، دربردارد.