وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 76 سوره‌تی سورەتی الكهف - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 76

قَالَ اِنْ سَاَلْتُكَ عَنْ شَیْ بَعْدَهَا فَلَا تُصٰحِبْنِیْ ۚ— قَدْ بَلَغْتَ مِنْ لَّدُنِّیْ عُذْرًا ۟

موسی -علیه السلام- گفت: اگر پس از این در مورد چیزی از تو سوال کردم با من همراهى مکن، همانا به دلیل این که دو بار از فرمانت سرپیچی کردم اگر با من همراهی نکنی، گناهی بر تو نیست.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• وجوب التأني والتثبت وعدم المبادرة إلى الحكم على الشيء.

وجوب تَأنّی و محکم‌ کاری و شتاب ‌نکردن بر حکم به چیزی.

• أن الأمور تجري أحكامها على ظاهرها، وتُعَلق بها الأحكام الدنيوية في الأموال والدماء وغيرها.

احکام امور بر ظاهرشان جاری می‌شود، و احکام دنیایی در اموال و خون‌ها و سایر موارد به آن بستگی دارد.

• يُدْفَع الشر الكبير بارتكاب الشر الصغير، ويُرَاعَى أكبر المصلحتين بتفويت أدناهما.

شر بزرگ با ارتکاب شر کوچک دفع می‌شود، و مصلحت بزرگتر با رها کردن مصلحت کوچک‌تر حفظ می‌شود.

• ينبغي للصاحب ألا يفارق صاحبه ويترك صحبته حتى يُعْتِبَه ويُعْذِر منه.

سزاوار است که دوست از دوستش جدا نشود و او را رها نکند تا مورد سرزنش قرار بگیرد و از او پوزش بخواهد.

• استعمال الأدب مع الله تعالى في الألفاظ بنسبة الخير إليه وعدم نسبة الشر إليه .

به‌کارگیری ادب در برابر الله تعالی در الفاظ، با انتساب خیر به او تعالی و عدم انتساب شر به او تعالی.

• أن العبد الصالح يحفظه الله في نفسه وفي ذريته.

الله از بندۀ صالح و فرزندانش محافظت می‌کند.