وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 36 سوره‌تی سورەتی الأنبياء - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 36

وَاِذَا رَاٰكَ الَّذِیْنَ كَفَرُوْۤا اِنْ یَّتَّخِذُوْنَكَ اِلَّا هُزُوًا ؕ— اَهٰذَا الَّذِیْ یَذْكُرُ اٰلِهَتَكُمْ ۚ— وَهُمْ بِذِكْرِ الرَّحْمٰنِ هُمْ كٰفِرُوْنَ ۟

و - ای رسول- چون این مشرکان تو را ببینند برای دور ساختن پیروان‌شان جز تو را با این سخن به مسخره نمی‌گیرند: آیا این همان کسی است که معبودهای‌تان که آنها را عبادت می‌کنید دشنام می‌دهد؟! درحالی‌که خودشان با وجود اینکه تو را مسخره می‌کنند به قرآن که الله بر آنها نازل کرده و به نعمت‌هایی که به آنها بخشیده است کافرند؛ پس آنها خود به‌سبب اینکه تمام بدی‌ها را یک‌جا دارند به عیب سزاوارترند.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• بيان كفر من يستهزئ بالرسول، سواء بالقول أو الفعل أو الإشارة.

بیان کفر کسی‌که رسولی را مسخره می‌کند؛ چه از طریق سخن یا عمل یا اشاره.

• من طبع الإنسان الاستعجال، والأناة خلق فاضل.

عجله، ‌از طبیعت انسان و شکیبایی اخلاقی برگزیده است.

• لا يحفظ من عذاب الله إلا الله.

جز الله از عذاب او تعالی محافظت نمی‌کند.

• مآل الباطل الزوال، ومآل الحق البقاء.

سرانجام باطل، زوال و سرانجام حق، بقا است.