وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 43 سوره‌تی سورەتی الأنبياء - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 43

اَمْ لَهُمْ اٰلِهَةٌ تَمْنَعُهُمْ مِّنْ دُوْنِنَا ؕ— لَا یَسْتَطِیْعُوْنَ نَصْرَ اَنْفُسِهِمْ وَلَا هُمْ مِّنَّا یُصْحَبُوْنَ ۟

آیا معبودهایی دارند که آنان را در برابر عذاب ما محافظت کنند؟ قادر به رساندن نفعی به خود یا دور کردن زیانی از خود نیستند تا بدین شیوه کمکی به خود کرده باشند، و کسی که نتواند به خودش کمکی برساند، چگونه توانایی کمک کردن به دیگران را دارد؟! و آنان نیز از عذاب ما در امان نخواهند بود.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• بيان كفر من يستهزئ بالرسول، سواء بالقول أو الفعل أو الإشارة.

بیان کفر کسی‌که رسولی را مسخره می‌کند؛ چه از طریق سخن یا عمل یا اشاره.

• من طبع الإنسان الاستعجال، والأناة خلق فاضل.

عجله، ‌از طبیعت انسان و شکیبایی اخلاقی برگزیده است.

• لا يحفظ من عذاب الله إلا الله.

جز الله از عذاب او تعالی محافظت نمی‌کند.

• مآل الباطل الزوال، ومآل الحق البقاء.

سرانجام باطل، زوال و سرانجام حق، بقا است.