وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 66 سوره‌تی سورەتی الأنبياء - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 66

قَالَ اَفَتَعْبُدُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ مَا لَا یَنْفَعُكُمْ شَیْـًٔا وَّلَا یَضُرُّكُمْ ۟ؕ

ابراهیم علیه السلام - با اعتراض بر آنها - گفت: پس آیا به جای الله بت‌هایی را عبادت می‌کنید که نه هیچ نفعی به شما می‌رسانند و نه هیچ زیانی به شما وارد می‌کنند، زیرا آنها حتی از دفع ضرر از خودشان، یا جلب منفعت برای خودشان ناتوانند.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• جواز استخدام الحيلة لإظهار الحق وإبطال الباطل.

جواز به‌کارگیری حیله برای آشکار ساختن حق و ابطال باطل.

• تعلّق أهل الباطل بحجج يحسبونها لهم، وهي عليهم.

وابستگی پیروان باطل به دلایلی که گمان می‌کنند به نفع‌شان است، حال آن‌که به ضررشان است.

• التعنيف في القول وسيلة من وسائل التغيير للمنكر إن لم يترتّب عليه ضرر أكبر.

سخن خشن، یکی از وسایل تغییر منکر است به شرط اینکه ضرری بزرگتر بر آن مترتب نگردد.

• اللجوء لاستخدام القوة برهان على العجز عن المواجهة بالحجة.

استفاده از قدرت، بر ناتوانی در مواجهه با حجت دلالت دارد.

• نَصْر الله لعباده المؤمنين، وإنقاذه لهم من المحن من حيث لا يحتسبون.

یاری الله برای بندگان مؤمنش، و نجات ‌دادن آنها توسط او تعالی از مصیبت‌ها از جایی‌که گمان نمی‌کنند.