وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 97 سوره‌تی سورەتی الأنبياء - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 97

وَاقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَاِذَا هِیَ شَاخِصَةٌ اَبْصَارُ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا ؕ— یٰوَیْلَنَا قَدْ كُنَّا فِیْ غَفْلَةٍ مِّنْ هٰذَا بَلْ كُنَّا ظٰلِمِیْنَ ۟

و با خروج آنها قیامت نزدیک شود، و مناظر هولناک و سختی‌هایش آشکار گردد، به‌ناگاه چشم‌های کافران از ترس زیادِ آن گشوده شود و بگویند: وای که نابود شدیم، به تحقیق که در دنیا در سرگرمی و سرگردانی از آمادگی برای این روز بزرگ بودیم، بلکه با کفر و ارتکاب گناهان ستمکار بودیم.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• التنويه بالعفاف وبيان فضله.

مدح و بیان فضیلت پاکدامنی.

• اتفاق الرسالات السماوية في التوحيد وأسس العبادات.

مطابقت و همانندی رسالت‌های آسمانی در توحید و اصول عبادات.

• فَتْح سد يأجوج ومأجوج من علامات الساعة الكبرى.

شکافتن سد یأجوج و مأجوج یکی از نشانه‌های قیامت کبری است.

• الغفلة عن الاستعداد ليوم القيامة سبب لمعاناة أهوالها.

غفلت از آمادگی برای روز قیامت سبب رنج‌ کشیدن از مناظر هولناک آن است.