وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 30 سوره‌تی المؤمنون - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 30

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیٰتٍ وَّاِنْ كُنَّا لَمُبْتَلِیْنَ ۟

به‌راستی‌که در این امر یعنی نجات‌یافتن نوح علیه السلام و مؤمنان همراهش، و نابودی کافران؛ دلالت‌های آشکاری است بر قدرت ما بر یاری رسولانمان و نابودکردن تکذیب ‌کنندگان آنها، و به تحقیق که ما با ارسال نوح علیه السلام به‌سوی قومش آنها را آزمودیم تا مؤمن از کافر و فرمان‌بردار از نافرمان مشخص گردد.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• وجوب حمد الله على النعم.

وجوب سپاسگزاری از الله به خاطر نعمت‌ها.

• الترف في الدنيا من أسباب الغفلة أو الاستكبار عن الحق.

زندگی خوش گذرانه (همراه با اسراف) در دنیا، یکی از اسباب غفلت یا خودداری کردن قبول حق از روی خودخواهی است.

• عاقبة الكافر الندامة والخسران.

سرانجامِ کافر پشیمانی و تباهی است.

• الظلم سبب في البعد عن رحمة الله.

ستم سبب دوری از رحمت الله است.