وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 91 سوره‌تی سورەتی المؤمنون - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 91

مَا اتَّخَذَ اللّٰهُ مِنْ وَّلَدٍ وَّمَا كَانَ مَعَهٗ مِنْ اِلٰهٍ اِذًا لَّذَهَبَ كُلُّ اِلٰهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلٰی بَعْضٍ ؕ— سُبْحٰنَ اللّٰهِ عَمَّا یَصِفُوْنَ ۟ۙ

الله هیچ فرزندی نگرفته است آن‌گونه که کافران ادعا می‌کنند، و هیچ معبود برحقی همراه او نیست، و اگر به فرض معبود برحقی همراه او باشد به‌طور قطع هر معبودی سهمش را از آفرینش آنچه که آفریده بود می‌برد، و به یقین بعضی از آنها بر بعضی دیگر چیره می‌شدند، آن‌گاه نظام هستی فاسد می‌شد، اما واقعیت آن است که ذره‌ای از این موارد روی نداده است، پس دلالت دارد بر اینکه معبود برحق ذات یگانه‌ای است که همان الله یکتا است، و از فرزند و شریک که مشرکان او تعالی را با آن توصیف می‌کنند پاک و مقدس است و سزاوارش نیست.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• الاستدلال باستقرار نظام الكون على وحدانية الله.

استدلال به ثبات و آرامش نظام هستی بر یگانگی الله.

• إحاطة علم الله بكل شيء.

احاطۀ علم الله به همه چیز.

• معاملة المسيء بالإحسان أدب إسلامي رفيع له تأثيره البالغ في الخصم.

نیکی‌ به بدکار، یک ادب والای اسلامی است که تاثیر بزرگی بر دشمن دارد.

• ضرورة الاستعاذة بالله من وساوس الشيطان وإغراءاته.

ضرورت پناه‌بردن به الله از وسوسه‌ها و فریب‌های شیطان.