وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 17 سوره‌تی سورەتی الفرقان - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 17

وَیَوْمَ یَحْشُرُهُمْ وَمَا یَعْبُدُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ فَیَقُوْلُ ءَاَنْتُمْ اَضْلَلْتُمْ عِبَادِیْ هٰۤؤُلَآءِ اَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِیْلَ ۟ؕ

و روزی‌که الله مشرکان تکذیب‌کننده، و آنچه را که به جای الله عبادت می‌کردند گرد می‌آورد، آن‌گاه به معبودها برای توبیخ عبادتگزاران‌شان می‌فرماید: آیا شما بندگانم را با این فرمان که شما را عبادت کنند گمراه ساختید، یا آنها از جانب خودشان گمراه شدند؟!

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• الجمع بين الترهيب من عذاب الله والترغيب في ثوابه.

جمع بین تهدید از عذاب الله و تشویق به ثواب او تعالی.

• متع الدنيا مُنْسِية لذكر الله.

کالاهای دنیایی باعث فراموشی از یاد الله می‌شوند.

• بشرية الرسل نعمة من الله للناس لسهولة التعامل معهم.

انسان ‌بودن رسولان به دلیل تعامل آسان با آنها نعمتی از جانب الله برای مردم است.

• تفاوت الناس في النعم والنقم اختبار إلهي لعباده.

تفاوت مردم در نعمت‌ها و مصیبت‌ها آزمایشی الهی برای بندگانش است.