وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 30 سوره‌تی سورەتی القصص - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 30

فَلَمَّاۤ اَتٰىهَا نُوْدِیَ مِنْ شَاطِئِ الْوَادِ الْاَیْمَنِ فِی الْبُقْعَةِ الْمُبٰرَكَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ اَنْ یّٰمُوْسٰۤی اِنِّیْۤ اَنَا اللّٰهُ رَبُّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ

پس وقتی‌که موسی علیه السلام به آتشی که دیده بود رسید پروردگارش از سمت راست وادی در جایگاهی که الله با سخن‌گفتن با موسی علیه السلام از درخت، آن را برکت داد به او ندا داد: ای موسی همانا من الله پروردگار تمام مخلوقات هستم.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• الوفاء بالعقود شأن المؤمنين.

وفا به پیمان‌ها، صفت مؤمنان است.

• تكليم الله لموسى عليه السلام ثابت على الحقيقة.

سخن‌ گفتن الله با موسی علیه السلام به صورت حقیقی ثابت است.

• حاجة الداعي إلى الله إلى من يؤازره.

نیاز دعوتگر به‌سوی الله، به کسی‌که از او پشتیبانی کند.

• أهمية الفصاحة بالنسبة للدعاة.

اهمیت شيوايى سخن، برای دعوتگران.