وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 47 سوره‌تی سورەتی القصص - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 47

وَلَوْلَاۤ اَنْ تُصِیْبَهُمْ مُّصِیْبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ اَیْدِیْهِمْ فَیَقُوْلُوْا رَبَّنَا لَوْلَاۤ اَرْسَلْتَ اِلَیْنَا رَسُوْلًا فَنَتَّبِعَ اٰیٰتِكَ وَنَكُوْنَ مِنَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟

و اگر نبود که چون به‌سبب کفر و گناهانی که بر آن هستند کیفری الهی به آنها برسد، و با استدلال به عدم ارسال رسول به‌سوی آنها بگویند: چرا رسولی به‌سوی ما نفرستادی تا آیات تو را پیروی و به آنها عمل کنیم، و از مؤمنان عامل به فرمان پروردگارشان باشیم، اگر این امر نبود به‌طور قطع در عذاب آنها شتاب می‌کردیم، اما عذاب‌شان را به تأخیر انداختیم تا با فرستادن رسولان به سوی‌شان، حجت خویش را بر آنها تمام کنیم.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• نفي علم الغيب عن رسول الله صلى الله عليه وسلم إلَّا ما أطلعه الله عليه.

نفی علم غیب از رسول الله صلی الله علیه وسلم مگر آنچه که الله او را بر آن آگاه کرده است.

• اندراس العلم بتطاول الزمن.

فراموشی علم با گذشت زمان طولانی.

• تحدّي الكفار بالإتيان بما هو أهدى من وحي الله إلى رسله.

به مبارزه‌طلبی کافران برای آوردن آنچه که از وحی الله به رسولانش، هدایت‌کننده‌تر است.

• ضلال الكفار بسبب اتباع الهوى، لا بسبب اتباع الدليل.

گمراهی کافران به‌سبب پیروی از هوس است، نه به‌سبب پیروی از دلیل.