وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 56 سوره‌تی سورەتی القصص - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 56

اِنَّكَ لَا تَهْدِیْ مَنْ اَحْبَبْتَ وَلٰكِنَّ اللّٰهَ یَهْدِیْ مَنْ یَّشَآءُ ۚ— وَهُوَ اَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِیْنَ ۟

- ای رسول- در حقیقت تو نمی‌توانی هرکس مانند ابوطالب و سایر کسانی را که دوست داری با راهنمایی به ایمان هدایت کنی، اما الله، تنها ذاتی است که هرکس را بخواهد به هدایت توفیق می‌دهد، و او تعالی بر اساس علم ازلی خویش آگاه‌تر است که چه کسانی به راه راست هدایت می‌شوند.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• فضل من آمن من أهل الكتاب بالنبي محمد صلى الله عليه وسلم، وأن له أجرين.

فضیلت کسانی از اهل کتاب که به پیامبر محمد صلی الله علیه وسلم ایمان آورده، و اینکه دو اجر دارند.

• هداية التوفيق بيد الله لا بيد غيره من الرسل وغيرهم.

هدایتِ توفیق به دست الله است نه به دست غیر او، چه رسولان و چه دیگران.

• اتباع الحق وسيلة للأمن لا مَبْعث على الخوف كما يدعي المشركون.

پیروی از حق وسیله‌ای برای امنیت است نه سبب ترس؛ آن‌گونه که مشرکان ادعا می‌کنند.

• خطر الترف على الفرد والمجتمع.

خطر زندگى مُرفّه بر فرد و جامعه.

• من رحمة الله أنه لا يهلك الناس إلا بعد الإعذار إليهم بإرسال الرسل.

یکی از مظاهر رحمت الله این است که مردم را فقط پس از اتمام حجت با فرستادن رسولان، نابود می‌کند.