وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 176 سوره‌تی سورەتی آل عمران - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 176

وَلَا یَحْزُنْكَ الَّذِیْنَ یُسَارِعُوْنَ فِی الْكُفْرِ ۚ— اِنَّهُمْ لَنْ یَّضُرُّوا اللّٰهَ شَیْـًٔا ؕ— یُرِیْدُ اللّٰهُ اَلَّا یَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِی الْاٰخِرَةِ ۚ— وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیْمٌ ۟

- ای رسول- منافقانی که با بازگشت به پشت سرشان، در کفر می‌کوشند تو را اندوهگین نسازند؛ زیرا آنها هیچ زیانی به الله نخواهند رساند، بلکه با دوری خویش از ایمان به الله و طاعت او، فقط به خودشان زیان می‌رسانند، الله می‌خواهد که با یاری‌نرساندن و عدم توفیق آنها، سهمی از نعمت‌های آخرت برای‌شان نباشد، و در آخرت برای آنها عذاب بزرگی در آتش است.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• ينبغي للمؤمن ألا يلتفت إلى تخويف الشيطان له بأعوانه وأنصاره من الكافرين، فإن الأمر كله لله تعالى.

سزاوار است که مؤمن به تهدید شیطان که او را از دستیاران و یاران کافرش می‌ترساند توجهی نکند؛ زیرا تمام امور در اختیار الله متعال است.

• لا ينبغي للعبد أن يغتر بإمهال الله له، بل عليه المبادرة إلى التوبة، ما دام في زمن المهلة قبل فواتها.

سزاوار نیست بنده از اینکه الله به او مهلت می‌دهد فریب بخورد، بلکه باید تا زمانی‌که مهلت دارد و هنوز مهلتش سپری نشده است، به سرعت توبه کند.

• البخيل الذي يمنع فضل الله عليه إنما يضر نفسه بحرمانها المتاجرة مع الله الكريم الوهاب، وتعريضها للعقوبة يوم القيامة.

بخیلی که دیگران را از نعمت‌های که الله به او بخشیده است محروم می‌کند، در حقیقت به خودش ضرر رسانیده است چون خویشتن را از تجارت با اللهِ بسیار گرامی و بخشنده محروم کرده و در برابر عذاب روز قیامت قرار داده است.