وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 192 سوره‌تی سورەتی آل عمران - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 192

رَبَّنَاۤ اِنَّكَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ اَخْزَیْتَهٗ ؕ— وَمَا لِلظّٰلِمِیْنَ مِنْ اَنْصَارٍ ۟

- پروردگارا- زیرا تو اگر هرکس از مخلوقات خویش را بر آتش درآوری، به راستی که او را خوار و رسوا ساخته‌ای، و ستمکاران در روز قیامت یاورانی ندارند که عذاب و مجازات الله را از آنها دفع کند.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• من صفات علماء السوء من أهل الكتاب: كتم العلم، واتباع الهوى، والفرح بمدح الناس مع سوء سرائرهم وأفعالهم.

از صفات علمای سوء اهل کتاب: کتمان علم، پیروی از هوای نفس، شادمانی به‌سبب ستایش مردم درحالی‌که نهان‌ها و افعال بدی دارند.

• التفكر في خلق الله تعالى في السماوات والأرض وتعاقب الأزمان يورث اليقين بعظمة الله وكمال الخضوع له عز وجل.

اندیشیدن در مخلوقات الله متعال، در آسمان‌ها و زمین و از پی هم آمدن زمان‌ها، یقین به عظمت الله و خشوع کامل در برابر او را به جای می‌گذارد.

• دعاء الله وخضوع القلب له تعالى من أكمل مظاهر العبودية.

دعا به درگاه الله متعال و فروتنی قلب در برابر او تعالی، از کامل‌ترین مظاهر بندگی است.