وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 24 سوره‌تی سورەتی آل عمران - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 24

ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ قَالُوْا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ اِلَّاۤ اَیَّامًا مَّعْدُوْدٰتٍ ۪— وَّغَرَّهُمْ فِیْ دِیْنِهِمْ مَّا كَانُوْا یَفْتَرُوْنَ ۟

این رویگردانی و اعراض از حق بدین سبب است که آنها ادعا می‌کردند در قیامت، آتش جز روزهای اندکی به آنها نخواهد رسید، پس این گمان که آن را براساس سخنان دروغ و باطل ساخته بودند آنها را فریفت و بر الله و دینش گستاخی کردند.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• أن التوفيق والهداية من الله تعالى، والعلم - وإن كثر وبلغ صاحبه أعلى المراتب - إن لم يصاحبه توفيق الله لم ينتفع به المرء.

توفیق و هدایت از جانب الله متعال است، و علم- هر چند زیاد باشد و شخص به بالاترین مراتب علمی دست یافته باشد- اگر توفیق الله همراه آن نباشد، بهره‌ای به انسان نمی‌رساند.

• أن الملك لله تعالى، فهو المعطي المانع، المعز المذل، بيده الخير كله، وإليه يرجع الأمر كله، فلا يُسأل أحد سواه.

فرمانروایی از آنِ الله متعال است، پس او اعطاکننده و بازدارنده، عزت‌بخشنده و خوارکننده است و تمام خیر به دست اوست و تمام امور به او بازمی‌گردد، از هیچ‌کس جز او تقاضا نمی‌شود.

• خطورة تولي الكافرين، حيث توعَّد الله فاعله بالبراءة منه وبالحساب يوم القيامة.

خطر زیاد دوستی با کافران؛ زیرا الله متعال فاعل این کار را به بیزاریِ‌ الله از او و محاسبه در روز قیامت تهدید کرده است.