وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 27 سوره‌تی سورەتی لقمان - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 27

وَلَوْ اَنَّمَا فِی الْاَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ اَقْلَامٌ وَّالْبَحْرُ یَمُدُّهٗ مِنْ بَعْدِهٖ سَبْعَةُ اَبْحُرٍ مَّا نَفِدَتْ كَلِمٰتُ اللّٰهِ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ عَزِیْزٌ حَكِیْمٌ ۟

و اگر تمام درختان روی زمین بریده و تبدیل به قلم شوند، و دریا تبدیل به جوهر شود و هفت دریای دیگر به یاری‌اش بیایند، کلمات الله به‌سبب نامتناهی‌بودن پایان نمی‌یابد، به‌راستی‌که الله ذات شکست‌ ناپذیری است که هیچ‌کس بر او چیره نمی‌شود، و در آفرینش و تدبیر خویش بسیار دانا است.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• نعم الله وسيلة لشكره والإيمان به، لا وسيلة للكفر به.

نعمت‌های الله وسیله‌ای برای سپاسگزاری از او تعالی و ایمان به او است؛ نه وسیله‌ای برای کفر به او تعالی.

• خطر التقليد الأعمى، وخاصة في أمور الاعتقاد.

خطر تقلید کورکورانه؛ به‌خصوص در امور اعتقادی.

• أهمية الاستسلام لله والانقياد له وإحسان العمل من أجل مرضاته.

اهمیت تسلیم‌شدن در برابر الله و فرمان‌برداری از او و نیکوکاری به خاطر رضایت او تعالی.

• عدم تناهي كلمات الله.

نامتناهی‌بودن کلمات الله.