وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 16 سوره‌تی سورەتی السجدة - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 16

تَتَجَافٰی جُنُوْبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ یَدْعُوْنَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَّطَمَعًا ؗ— وَّمِمَّا رَزَقْنٰهُمْ یُنْفِقُوْنَ ۟

پهلوهای آنها از بسترهای خواب ‌شان فاصله می‌گیرد، بسترهای‌شان را رها می‌کنند و به‌سوی الله روی می‌آورند، او تعالی را از ترس عذابش و امید به رحمتش در نمازشان و در سایر امور می‌خوانند، و اموالی را که برای‌شان عطا کرده‌ایم در راه الله هزینه می‌کنند.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• إيمان الكفار يوم القيامة لا ينفعهم؛ لأنها دار جزاء لا دار عمل.

ایمان کافران در روز قیامت به آنها سودی نمی‌رساند. زیرا آخرت سرای جزا است؛ نه سرای عمل.

• خطر الغفلة عن لقاء الله يوم القيامة.

خطر غفلت از دیدار الله در روز قیامت.

• مِن هدي المؤمنين قيام الليل.

نماز شب، سیرۀ مؤمنان است.