وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 42 سوره‌تی سورەتی فاطر - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 42

وَاَقْسَمُوْا بِاللّٰهِ جَهْدَ اَیْمَانِهِمْ لَىِٕنْ جَآءَهُمْ نَذِیْرٌ لَّیَكُوْنُنَّ اَهْدٰی مِنْ اِحْدَی الْاُمَمِ ۚ— فَلَمَّا جَآءَهُمْ نَذِیْرٌ مَّا زَادَهُمْ اِلَّا نُفُوْرَا ۟ۙ

و این کافران تکذیب‌کننده به صورت مؤکد و سخت سوگند یاد کردند که: اگر رسولی از جانب الله بیاید که آنها را از عذاب بترساند به‌طور قطع از یهودیان و نصاری و دیگران استوارتر و بیشتر پیرو حق خواهند بود، اما وقتی محمد صلی الله علیه وسلم به عنوان فرستاده‌ای از جانب پروردگارش آمد که آنها را از عذاب الله می‌ترساند آمدن او فقط دوری از حق و تعلق به باطل را نصیب آنها کرد، و به سوگندهای موکّدی که می‌گفتند هدایت‌یافته‌تر از پیشینیان خود خواهند بود وفا نکردند.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• الكفر سبب لمقت الله، وطريق للخسارة والشقاء.

کفر، سبب خشم الله، و راهی برای زیان و بدبختی است.

• المشركون لا دليل لهم على شركهم من عقل ولا نقل.

مشرکان هیچ دلیل عقلی و نقلی بر شرک خویش ندارند.

• تدمير الظالم في تدبيره عاجلًا أو آجلًا.

نیرنگ ستمکار دیر یا زود باعث نابودی اش می شود.