وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 4 سوره‌تی سورەتی الزمر - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 4

لَوْ اَرَادَ اللّٰهُ اَنْ یَّتَّخِذَ وَلَدًا لَّاصْطَفٰی مِمَّا یَخْلُقُ مَا یَشَآءُ ۙ— سُبْحٰنَهٗ ؕ— هُوَ اللّٰهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ ۟

اگر الله بخواهد فرزندی بگیرد به‌طور قطع از میان مخلوقاتش آنچه که بخواهد برمی‌گزیند، و آن را به منزلۀ فرزند قرار می‌دهد، او تعالی از آنچه این مشرکان می‌گویند پاک و منزه است، و در ذات و صفات و افعال خویش یگانه است، و هیچ شریکی در این موارد ندارد، و بر تمام مخلوقاتش قهّار (مسلّط) است.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• الداعي إلى الله يحتسب الأجر من عنده، لا يريد من الناس أجرًا على ما يدعوهم إليه من الحق.

دعوتگر به‌سوی الله فقط به پاداش او تعالی امید دارد، و در برابر حقیقتی که مردم را به‌سوی آن فرا می‌خواند مزدی از آنها نمی‌طلبد.

• التكلّف ليس من الدِّين.

تکلّف و خود را به رنج ‌انداختن، دینداری محسوب نمی‌شود.

• التوسل إلى الله يكون بأسمائه وصفاته وبالإيمان وبالعمل الصالح لا غير.

توسل به الله فقط با اسم‌ها و صفات الله و با ایمان و عمل صالح مشروع است.