وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 42 سوره‌تی سورەتی النساء - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 42

یَوْمَىِٕذٍ یَّوَدُّ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا وَعَصَوُا الرَّسُوْلَ لَوْ تُسَوّٰی بِهِمُ الْاَرْضُ ؕ— وَلَا یَكْتُمُوْنَ اللّٰهَ حَدِیْثًا ۟۠

در آن روز بزرگ، کسانی‌که به الله کفر ورزیده و از رسولش نافرمانی کرده‌اند، آرزو می‌کنند که ای کاش خاک بودند و با زمین یکسان می‌شدند، و ذره‌ای از اعمال‌شان را نمی‌توانند از الله پنهان کنند؛ زیرا الله بر زبان‌های‌شان مُهر می‌زند تا نتواند صحبت کند، و به اعضای‌شان اذن می‌دهد تا به اعمال آنها گواهی دهند.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• من كمال عدله تعالى وتمام رحمته أنه لا يظلم عباده شيئًا مهما كان قليلًا، ويتفضل عليهم بمضاعفة حسناتهم.

از عدالت کامل و رحمتِ تمامِ الله متعال این است که ذره‌ای هر چند اندک، بر بندگانش ستم روا نمی‌دارد، و با افزودن نیکی‌های‌شان به آنها لطف می‌کند.

• من شدة هول يوم القيامة وعظم ما ينتظر الكافر يتمنى أن يكون ترابًا.

از شدت ترس روز قیامت و بزرگی آنچه که در انتظار کافر است، آرزو می‌کند که خاک باشد.

• الجنابة تمنع من الصلاة والبقاء في المسجد، ولا بأس من المرور به دون مُكْث فيه.

جنابت، از نماز و ماندن در مسجد بازمی‌دارد، و گذشتن از مسجد بدون توقف در آن ایرادی ندارد.

• تيسير الله على عباده بمشروعية التيمم عند فقد الماء أو عدم القدرة على استعماله.

الله با مشروعیت تیمم هنگام نبود آب یا عدم قدرت بر استعمال آن، بر بندگانش آسان گرفته است.