وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (64) سوره‌تی: سورەتی غافر
اَللّٰهُ الَّذِیْ جَعَلَ لَكُمُ الْاَرْضَ قَرَارًا وَّالسَّمَآءَ بِنَآءً وَّصَوَّرَكُمْ فَاَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَرَزَقَكُمْ مِّنَ الطَّیِّبٰتِ ؕ— ذٰلِكُمُ اللّٰهُ رَبُّكُمْ ۖۚ— فَتَبٰرَكَ اللّٰهُ رَبُّ الْعٰلَمِیْنَ ۟
- ای مردم- الله همان ذاتی است که زمین را قرارگاهی آماده برای آرام‌ گرفتن شما بر روی آن، و آسمان را بنایی مستحکم و بازداشته ‌شده از سقوط بر روی سرتان قرار داد، شما را در رحم‌های مادران‌تان شکل و صورت بخشید و شکل شما را نیکو کرد، و از طعام‌های حلال و لذیذ به شما روزی داد، ذاتی‌که نعمت‌های مذکور را به شما ارزانی داشته است همان الله پروردگارتان است. الله پروردگار تمام مخلوقات، برتر و مقدس است، و هیچ پروردگاری غیر او سبحانه ندارند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:
• دخول الدعاء في مفهوم العبادة التي لا تصرف إلا إلى الله؛ لأن الدعاء هو عين العبادة.
قرار گرفتن دعا در مفهوم عبادت که جز به‌سوی الله به‌کار گرفته نمی‌شود؛ زیرا دعا خودِ عبادت است.

• نعم الله تقتضي من العباد الشكر.
نعمت‌های الله، سپاسگزاری از سوی بندگان را ایجاب می‌کند.

• ثبوت صفة الحياة لله.
ثبوت صفت حیات برای الله.

• أهمية الإخلاص في العمل.
اهمیت اخلاص در عمل.

 
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (64) سوره‌تی: سورەتی غافر
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز، لە لایەن ناوەندی تەفسیر بۆ خوێندنەوە قورئانیەکان.

داخستن