وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 34 سوره‌تی سورەتی فصلت - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 34

وَلَا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَلَا السَّیِّئَةُ ؕ— اِدْفَعْ بِالَّتِیْ هِیَ اَحْسَنُ فَاِذَا الَّذِیْ بَیْنَكَ وَبَیْنَهٗ عَدَاوَةٌ كَاَنَّهٗ وَلِیٌّ حَمِیْمٌ ۟

و انجام نیکی‌ها و طاعات که الله را راضی می‌سازند، و انجام بدی‌ها و گناهان که او تعالی را به خشم می‌آورند یکسان نیستند. بدی کسی را که به تو بدی کرده با نیکوترین خصلت دفع کن، آن‌گاه کسی که میان تو و او دشمنی دیرینه‌ای وجود دارد- وقتی که بدی‌اش را با نیکوکاری به او دفع کردی- گویی رفیقی شفیق است.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• منزلة الاستقامة عند الله عظيمة.

استقامت جایگاه بزرگی نزد الله دارد.

• كرامة الله لعباده المؤمنين وتولِّيه شؤونهم وشؤون مَن خلفهم.

الله بندگان مؤمن خویش را گرامی می‌دارد و امور آنها و بازماندگان‌شان را برعهده می‌گیرد.

• مكانة الدعوة إلى الله، وأنها أفضل الأعمال.

جایگاه دعوت به‌سوی الله، و اینکه برترین عمل است.

• الصبر على الإيذاء والدفع بالتي هي أحسن خُلُقان لا غنى للداعي إلى الله عنهما.

صبر در برابر آزارها و دفع آن با نیکوترین روش، دو خصلت اخلاقی هستند که دعوتگر به‌سوی الله از آنها بی‌نیاز نیست.