وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 37 سوره‌تی سورەتی الزخرف - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 37

وَاِنَّهُمْ لَیَصُدُّوْنَهُمْ عَنِ السَّبِیْلِ وَیَحْسَبُوْنَ اَنَّهُمْ مُّهْتَدُوْنَ ۟

و به‌طور قطع این همنشینان که بر انسان‌های رویگردان از قرآن مسلط قرار داده می‌شوند آنها را از دین الله بازمی‌دارند؛ پس اوامر الله را اجرا نمی‌کنند و از نواهی او تعالی اجتناب نمی‌کنند، درحالی‌که گمان می‌کنند به‌سوی حق راه ‌یافته‌اند، و به همین سبب از گمراهی خویش توبه نمی‌کنند.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• خطر الإعراض عن القرآن.

خطر رویگردانی از قرآن.

• القرآن شرف لرسول الله صلى الله عليه وسلم ولأمته.

قرآن مایۀ ارجمندی رسول‌الله صلی الله علیه وسلم و امتش است.

• اتفاق الرسالات كلها على نبذ الشرك.

اتفاق تمام رسالت‌ها بر ترک شرک.

• السخرية من الحق صفة من صفات الكفر.

تمسخرِ حق، یکی از صفات همیشگی کافران است.