وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (29) سوره‌تی: سورەتی الأحقاف
وَاِذْ صَرَفْنَاۤ اِلَیْكَ نَفَرًا مِّنَ الْجِنِّ یَسْتَمِعُوْنَ الْقُرْاٰنَ ۚ— فَلَمَّا حَضَرُوْهُ قَالُوْۤا اَنْصِتُوْا ۚ— فَلَمَّا قُضِیَ وَلَّوْا اِلٰی قَوْمِهِمْ مُّنْذِرِیْنَ ۟
و - ای رسول- به یاد آور آن‌گاه که گروهی از جن‌ها را به‌سوی تو فرستادیم تا قرآن نازل‌شده بر تو را بشنوند. پس وقتی‌ برای شنیدن آن حاضر شدند به یکدیگر گفتند: ساکت باشید تا بتوانیم به آن گوش فرا دهیم. و چون رسول صلی الله علیه وسلم قرائتش را به پایان رساند به‌سوی قوم خویش بازگشتند و آنها را از عذاب الله در صورتی‌که به این قرآن ایمان نیاورند انذار می‌دادند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:
• من حسن الأدب الاستماع إلى المتكلم والإنصات له.
گوش‌ دادن به گوینده و ساکت‌ شدن در برابر سخن او، نشانۀ ادب است.

• سرعة استجابة المهتدين من الجنّ إلى الحق رسالة ترغيب إلى الإنس.
اجابت سریع حق توسط جن‌های هدایت‌یافته، تشویقی برای انسان‌ها است.

• الاستجابة إلى الحق تقتضي المسارعة في الدعوة إليه.
پذیرش حق، شتاب در دعوت به‌سوی آن را ایجاب می‌کند.

• الصبر خلق الأنبياء عليهم السلام.
صبر یکی از خصلت‌های اخلاقی پیامبران علیهم السلام است.

 
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (29) سوره‌تی: سورەتی الأحقاف
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز، لە لایەن ناوەندی تەفسیر بۆ خوێندنەوە قورئانیەکان.

داخستن