وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 105 سوره‌تی سورەتی المائدة - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 105

یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا عَلَیْكُمْ اَنْفُسَكُمْ ۚ— لَا یَضُرُّكُمْ مَّنْ ضَلَّ اِذَا اهْتَدَیْتُمْ ؕ— اِلَی اللّٰهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِیْعًا فَیُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ ۟

ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید، به نفس خودتان بپردازید و آن را به برپایی آنچه به صلاح شماست وادارید، که اگر هدایت یافتید، آن‌کس که گمراه شده و به شما پاسخ مثبت نداده است زیانی به شما نمی‌رساند، و لازمۀ هدایت ‌یافتن شما این است که امر به معروف و نهی از منکر کنید، بازگشت شما در روز قیامت فقط به‌سوی الله است، آن‌گاه شما را از آنچه که در دنیا انجام می‌دادید با خبر می‌کند و جزای آن را به شما می‌دهد.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• إذا ألزم العبد نفسه بطاعة الله، وأمر بالمعروف ونهى عن المنكر بحسب طاقته، فلا يضره بعد ذلك ضلال أحد، ولن يُسْأل عن غيره من الناس، وخاصة أهل الضلال منهم.

هرگاه بنده به حسب توان خویش، خود را به طاعت الله، و امر به معروف و نهی از منکر پایبند کند، گمراهی هیچ‌کس به او زیان نمی‌رساند، و در مورد سایر مردم، به‌خصوص گمراهان، مورد مؤاخذه قرار نمی‌گیرد.

• الترغيب في كتابة الوصية، مع صيانتها بإشهاد العدول عليها.

ترغیب در نوشتن وصیت، و حفاظت از آن با گرفتن گواهان عادل.

• بيان الصورة الشرعية لسؤال الشهود عن الوصية.

بیان صورت شرعی پرسیدن از گواهان در مورد وصیت.