وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 11 سوره‌تی سورەتی الرحمن - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 11

فِیْهَا فَاكِهَةٌ وَّالنَّخْلُ ذَاتُ الْاَكْمَامِ ۟ۖ

در آن درختانی است که میوه‌های گوناگونی ثمر می‌دهند، و نخل‌های دارای غلاف‌های شکوفه که خرما در آن است.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• كتابة الأعمال صغيرها وكبيرها في صحائف الأعمال.

ثبت اعمال کوچک و بزرگ در نامه‌های اعمال.

• ابتداء الرحمن بذكر نعمه بالقرآن دلالة على شرف القرآن وعظم منته على الخلق به.

آغازکردن ذات رحمان به بیان نعمت‌هایش با (یادکردن از) قرآن، بر شرف قرآن و انعام بزرگ او تعالی بر مردم از طریق نزول قرآن، دلالت دارد.

• مكانة العدل في الإسلام.

جایگاه عدالت در اسلام.

• نعم الله تقتضي منا العرفان بها وشكرها، لا التكذيب بها وكفرها.

نعمت‌های الله شناخت و سپاسگزاری آنها را از ما می‌طلبد؛ نه تکذیب و ناسپاسی آنها را.